




СЬӦЛА ДА ТАР
Гӧрд пелысь сёйны дзоля Сьӧла пуксис
Дай лэчкӧ дзугсис.
Дерт, сэтчӧ дзугсян кӧ, он мын,
Оз судзсьы орӧдчыны вын.
«Ме пӧда, пӧда! — коньӧр Сьӧла горзӧ: —
Ме ог нин аддзыв локтан ар!»...
Сэк кыськӧ вывсянь муӧ лэччис Тар
Дай нерсигтырйи Сьӧла водзын ворсӧ:
«Вай, — шуӧ, — мекӧд лэбзям, ичӧт ёрт!
Да мыйкӧ оз нин кыпӧд тэнӧ борд...
Тэ кыдзи вермин дзугсянінад пырны?
Кӧн тэнад синмыд, муса вок?
Тэ ачыд эськӧ татчӧ эн кӧ лок,
Бур олӧм тэнад эз на вермы бырны!
Тэ мыйла лэчкад сюян юр?
Со ме тай, майбырӧй, ог сюр!»...
Тадз шуӧм кості коньӧр Сьӧла пӧдіс,
Да сералысьыд ачыс лэчкас шедіс,
Кӧть вӧлі вывті збой да яр...
Кӧн абу теш, эн серав, муса Тар!...