ПЫШКАЙ

Ывлаын йиркакылӧ кӧдзыд, гашкӧ, нелямын градус сайӧ. Руа. Талун сиктын лӧнь, сӧмын машинаяс жургыштасны, — мунӧны асланыс могӧн. Ме тэрыба локта совхоз контораысь. Матыстча нин горт дорӧ. Видзӧда, туй вылын кокасьӧны пышкайяс, корсьӧны сёян. Ме локті на дорӧ, ставӧн жбыр лэбисны, а ӧти коли, куйлӧ туй вылас. Копыртчи сы дорӧ. Видзӧда: ловъя на, синъясыс жугыля видзӧдісны ме вылӧ. Босьті киӧ. «Мый лои тэкӧд, коньӧрушкаӧй!» Видзӧда, ставыс быттьӧкӧ лючки-ладнӧ, кокъясыс дзоньӧсь, бордъясыс местаас, абу чегӧмаӧсь, вомас зӧр тусь кутӧ. «Век жӧ мый лои тэкӧд», — мӧвпала. Пышкай куйлӧ ки пыдӧс вылын, оз вӧр, оз тракйысь. Сӧмын синсӧ гӧгрӧдлӧ... Ме пӧльышті сы вылӧ пӧсь лов шыӧн. Сэсся сюйи пась питшӧгӧ да мӧдӧдчи гортӧ, мися, пырта керкаӧ да мед шонтысьыштас. Кильчӧ пос дорын нин кыла: пышкайыд кутіс вӧрны питшӧгын. Пӧрччи кепысьӧс да босьті киӧ, сэсся рази киӧс. Пышкайыд друг тракнитчис да полігтыр, быттьӧ велӧдчӧ на, лэбис. Пуксис куст ув вылӧ, но мыні сэтысь да уси лым вылас. Ме бӧр матыстчи сы дорӧ, нюжӧді киӧс, но... Сійӧ, буракӧ, чукӧртіс вынъяссӧ да лэбис кыдз ув вылӧ. Пукалыштіс сэні, чеччалыштіс увйысь увйӧ да горӧдіс чуксасьны: «Чик-чирик, чик-чирик!..» Аддза, менам другӧй бӧр ловзис, — тыдалӧ, кӧдзыдыс чорыда топӧдлӧма сійӧс.

Час джын мысти ме нарошнӧ петалі видзӧдлыны, эз-ӧ усь кыдз пу вывсьыс менам тӧдсаӧй. Видзӧдлі гӧгӧр: некӧн абу, некӧн оз чирзы. Тыдалӧ лэбӧма пӧдругаяс дінас.

Со ӧд, уна-ӧ колыштӧ ичӧтик лэбачыдлы шоныдыс, медым бӧр ловзьыны да бӧр заводитны сьывны: «Чик-чирик!»