* * * * * *
Юношу, горько рыдая, ревнивая дева бранила; Ёна бӧрдіг вежӧг ныв зонсӧ видіс;
К ней на плечо преклонен, юноша вдруг задремал. Сэк кост пельпом вылас копыртчӧм мысьт зонмыс
Дева тотчас умолкла, сон его легкий лелея, Пондіс вугравны; ныв видзиг кокньыд унсӧ
И улыбалась ему, тихие слезы лия. Ланьтіс пыр и шмыньялігӧн ньӧжйӧн бӧрддзис.
Рочӧн гижис
Пушкин Александр Сергеевич
Комиӧн гижис
Ӧльӧш Иван