ШОНЫД КОРСЬЫСЬЯС
Паныдасис ӧш межкӧд дай юалӧ
— Кытчӧ нин межыс мӧдӧма?
— Шоныд гожӧм корсьны.
— Мунам тшӧтш, – шуӧ ӧш.
Мунӧны. Паныдасис порсь.
— Кытчӧ нӧ нин мӧдін, порсьӧй?
— Шоныд гожӧм корся, — шуӧ порсь.
— Мунам тшӧтш миянкӧд.
Мӧдісны куимӧн. Паныдасис налы дзодзӧг.
— Кытчӧ нин мӧдӧма дзодзӧгыс? — юалӧ ӧш.
— Шоныд гожӧм корсьны.
— Сідзкӧ лок миян бӧрся.
Мунӧны нёльӧн нин. Паныдасис петук.
— Кытчӧ нин, петукыс мӧдӧма?
— Шоныд гожӧм корся.
— Ми шоныд гожӧм жӧ корсям. Лок инӧ тшӧтш мунам.
Мунӧны витӧн. Сёрнитӧны, кыдз кутасны кӧдзыд тӧв коллявны. Ӧш шуӧ:
— Вайӧ жӧ ӧтвывлысь керка вӧчамӧй!
Дыш лои уджавны налы да ставныс кутісны бӧрыньтчыны.
Меж медвойдӧр шыасис:
— Мый нӧ керкасьыс? Менам пасьӧй шоныд, аддзанныд гӧныс.
Порсь рукӧстіс:
— Ме некутшӧм кӧдзыдысь ог пов, кодйыся му пиӧ дай керка оз ковмы.
Дзодзӧг герчкӧ:
— Ме коз вылӧ кая, ӧти бордӧс вольсала, мӧд бӧрднам шебрася, кӧдзыдыд менӧ оз и аддзы.
Петук шуис:
— Ме сідз жӧ тӧвъя, керка оз ков.
— Ті кыдз гаж, — шуӧ ӧш. — А ме сувтӧда керка.
Ӧтнас ӧш вӧчис керка, дай овмӧдчис сэтчӧ.
Воис кӧдзыд тӧв. Быд ловъя лов корсьӧ шоныд. Меж дыр кынмис, сэсся локтіс ӧш керка дорӧ дай вӧзйысьӧ:
— Лэдз, зонмӧ, шонтысьны.
— Ог лэдз, — шуӧ ӧш: — тэнад ӧд пасьыд шоныд, мый керкасьыс.
— Он кӧ лэдз, ӧддзӧдчӧмӧн люкышта, дай ӧдзӧстӧ жугӧда.
Ӧш гӧгӧр артыштіс дай лэдзис.
— Гашкӧ пӧ збыль жугӧдас да.
Порсь кутӧма кынмыны, руксӧ локтӧ:
— Лэдз, зонмӧ, шонтысьны.
— Ог лэдз, — шуӧ ӧш. — Тэ ӧд му пиӧ кодйысян да некутшӧм керка оз ков.
— Он кӧ лэдз, керка мудӧдтӧ кодъя да аслыд жӧ кӧдзыд лоӧ.
Мый сэсся керан? Лои лэдзны.
Сійӧ жӧ лунӧ локтісны дзодзӧг петуккӧд. Вӧзйысьӧны:
— Лэдз, ӧшкӧй, шонтысьны миянӧс.
— Ог лэдз, — шуӧ ӧш. — Тіян морт кыкӧн бордъясныд: ӧтисӧ вольсаланныд, мӧднас шебрасянныд. Оз ков тіянлы некутшӧм керка.
— Он кӧ лэдз, — шуӧ дзодзӧг, — став нитштӧ кер костъяссьыд перъялам, аслыд жӧ кӧдзыд лоӧ.
Мый сэсся керны? Лои лэдзны ставнысӧ.
Овмӧдчисны витӧн дась вӧчӧм керкаад.
Комиӧн