МИЧАА ШЫРӦМ
Шырсянінӧ Лёняӧс сира гезйӧн он кыскы. Гортӧ корисны шырсьысьӧс. Зонка асныралӧ, киӧн и кокӧн пыксьӧ. Мырдӧн-сорӧн пуксьӧдісны рӧмпӧштан водзӧ. Кыдзкӧ тай ӧлӧдӧмлы сетчис жӧ, но шырӧмыс сьӧлӧм вылӧ эз мозды. А бӧрвыв бать-мамлы кытшолӧн гарыштас, чача пӧ колӧ ньӧбны татшӧм сьӧкыдлун бӧрын. Ок, и мудерпоз!
На дорӧ пырис пӧч. Нуклӧн бӧрдан синъяса чужӧмыс вӧлі нор. Букышӧн видзӧдчӧ рӧмпӧштанӧ, чушъялӧ. Пӧч малыштіс сылысь шырыштӧм юрсисӧ да, кыдзи пыр, окыштіс юрдзибӧ. Зонка дузӧба юаліс:
— Мыйла юрдзибӧ окыштін?
— Мед юра мортӧн быдмин, вӧлін сюсь да вежӧра.
Гӧстя окотапырысь ворсіс Лёнякӧд саридзвывса рӧзбойникӧн. Диван вевттьӧдысь да прӧстыняысь пират судно вӧчис. Зонка долыдмис да шлапкысис-пуксис пӧчкӧд орччӧн диван вылӧ:
— Бобув, мойдышт!
Баб пыдди бобулӧн шуӧ, мичаа вӧччӧ пӧчыс да. Со мый пӧчыс талун мойдіс:
«Кывзы да сюркняв пель сайӧ. Татчӧ воиг аддзи шӧйтысь понпи. Бадь куст улӧ йӧршитчӧма, став тушаӧн тіралӧ. Няйт гӧныс вевттьӧма ныр-вомсӧ и кок лапасӧ дзоньнас. Малышті лёзьмӧм юрсӧ, и друг понпи шуис морт гӧлӧсӧн:
— Мездӧй! Ме ӧд зонка. Еретнича пӧртіс менӧ понйӧ!
— Еретнича? А мый нимыс?
— Дыня!
— Дыня? Татшӧм ним оз овлы. Гашкӧ, Дуня?
— Да, лёк Дуня баб!
— Тайӧ жӧ Ӧвдӧття, миянкӧд орччӧн олӧ. Абу эськӧ лёк, но мустӧмтӧ полӧкалӧ кодь лёзь юра челядьӧс. Гашкӧ, и тэ сэтшӧм?
— Стӧч сідз... Паныдаси ывлавылын Дыня бабкӧд... Ок, прӧща кора, Дуня бабкӧд. Сійӧ синмаліс менӧ да гораа шӧпнитіс: «Люзь-лёзь! Ок-ок-ок! Зонка, мун! Понпи, лок!». И ме понйӧ пӧртчи.
Ойя да ойя, колӧ мортсӧ мездыны! Ӧвдӧттякӧд ми ёртасям, и ме тӧда, мый кимӧститчан вынысь позьӧ мынтӧдчыны. Колӧ висьтавны: «Ме кӧсъя шырсьыны!» да мунны шырсянінӧ. Дзик пыр жӧ юӧрті та йылысь коньӧр понпилы. Кыдзи тай шӧпнитіс: «Ме кӧсъя шырсьыны!», здукӧн пӧртчис лёзь юра детинкаӧ. Гынзьӧм юрсисӧ муӧдз лэдзалӧма. Тӧкӧтьӧ оз тувччы люзьвидзысь юрси пратьяс вылӧ. Аттьӧаліс менӧ да мӧдіс гортӧ.
Пукси лабич вылӧ, видзӧда, а найӧ мамыскӧд кытчӧкӧ мунӧны. Детинка киӧн ӧвтоввӧчис:
— Шырсянінӧ мунам! Ме кӧсъя шырсьыны!
Лючки-бура помасис тайӧ гажтӧм висьтыс, дона нук».
Лёня нюмъёвтіс, бобув-пӧчсӧ бандзибӧ окыштіс. Сэксянь сійӧ кутіс ветлыны шырсянінӧ, кӧть ньӧти эз повзьы Ӧвдӧття еретничаысь. Прӧстӧ гӧгӧрвоис, мый бурджык лоны идӧра мортӧн. Нимкодь ӧд, кор гортсаяс ошкӧны мичаа шырӧмсӧ. Ошкӧмыд быдӧнлы лӧсялӧ!
