ГӦСТЯ



Бать-мам уджалӧны бара,
пӧчкӧд олӧ дзоля Варӧ.
Кӧть и уна гортса нок,
медводз колӧ сёйны рок.

Гӧстя ворсіс сёйӧм бӧрын
чачаясӧн гажа йӧрын.
Дзоридзалӧ керка дор,
кылӧ лэбачьяслӧн гор.

Кодыр пӧчыс гортын пусис,
нучка весьтас няйтӧ усис.
Пӧчӧ воис пырысь-пыр,
сійӧс мыссьӧдіс вель дыр.

Кодыр пӧчыс чери вӧчис,
нучка юлань гусьӧн лэччис.
Сёйис сэтӧр, оз да льӧм,
лыа вылын пӧрччис кӧм.

Ляпкыдінӧд келіс ылӧ,
ваӧн коясьӧ да сьылӧ.
Гигзьӧ, чатӧртӧма юр,
татӧн сылы медся бур!

Пӧчыс кватитчӧма, кылӧ,
ропкӧ вильыш нывка вылӧ:
«Ок, Варвара, васьыс пет,
либӧ юмовтор ог сет!».

Нучка ӧдйӧ ваысь петіс,
пӧчыс сылы кампет сетіс.
Пажын бӧрын — узян кад,
пӧрӧдчывны быдӧн рад.

Бать-мам воисны, кор рӧмдіс,
кага накӧд гортӧ мӧдіс.
Сэки пӧчлы лоис шог:
«Варуш, аски бара лок!».