ВЕЖА КЕРКА

Габов грездын быдсӧн югыд лоис —
Вежа керка, видзӧд, кыптіс тан.
Енсянь козин быттьӧ татчӧ воис,
Медым бесыс гудрасьӧм эз пан.

Ен кӧ абу — олӧм абу зумыд.
Омӧль туй кодь гуранъяса сквӧзь.
Оз и петлы майшасигад нюмыд,
Оз и лолы сьӧлӧм некор пӧсь.

Вежа керка — аслыспӧлӧс шонді,
Усьӧмъясӧс казьтылана пас.
Сьӧлӧмъястӧ небыдика шонтӧ,
Вештӧ синъяс водзсьыд пемыд тас.

Сьӧмсӧ грездса чукӧртісны асьныс
Да бур йӧзыс пуктісны жӧ пай.
Отсалісны Коми муным пасьта,
Вӧлӧмаӧсь шаньясыс на тай.

Коді дорис миянлы Победа,
Нимыс зарни шыпасъяса сэн.
Некод йӧзсӧ та вылӧ эз медав,
Тадзи вӧчны индіс, кӧнкӧ, Ен.

Некод ошкӧм некодсянь оз виччысь,
Сійӧ тані некодлы оз ков.
Вежа керка йӧзлысь вежӧр видзас,
Вежа керка видзас налысь лов.

Тайӧ — медся зумыд олан подув.
Тайӧ — медся мывкыд олан туй.
Вӧльнӧй светын тадзи олӧ коді,
Сійӧс некор гыбадӧ оз сюй.