«МЕНАМ БУР ЁРТ ДА БУР ГИЖЫСЬ...»

Менам бур ёрт да бур гижысь Виктор Егорович Напалков коркӧ петкӧдліс гижӧдтор, кодӧс гырысь шыпасъясӧн вӧчыштлӧма мамыс, дженьыдика пасйыштӧма олӧм-вылӧм йывсьыс.

— Колӧма жӧ тшӧктыны, мед унджык гижис, кутшӧма эськӧ аслам гижӧдъяслы лӧсяліс. Лыддя да, быттьӧ воча пукалӧ, мекӧд сёрнитӧ. Тайӧ ӧд ӧти паметь и колис, — шогаліс ёртӧй.

Мамыд пӧ кулас да, сирӧтаӧн колян. Тӧдвылӧ босьті Виктор Егоровичлысь кывъяссӧ да, кор на вӧлі ловъя, коркӧ ӧти рытпомӧ пуксьӧді воча, пызан вылӧ пукті диктофон да шуи:

— Мамӧ, висьтышт вай олӧм-вылӧмтӧ, зэв ӧд этша ме тэ йылысь тӧда. Менӧ эновтан да, висьталӧмтӧ кута кывзыны, ог сирӧтаӧн коль.

Мый йылысь висьталіс сійӧ, менам видзӧдлас вылӧ, бур тӧдны абу сӧмын меным да рӧдвужлы, но и став бур йӧзлы. Ме ассянь нинӧм эг содтав, кыдзи висьталіс, сідзи эм, сӧмын «шыльӧдышті», кыдз шулӧны гижысьяс. Йӧзӧдны сеттӧдз юалі ассьыс да шуис:

— Кодкӧ и лыддяс сьӧд удж вӧчӧмтӧ? Ме кодьыд ӧд унаӧн вӧліны.

Лыддяс, сьӧлӧмшӧрӧй, лыддяс да и аттьӧалас на. Вӧльнӧй светас ӧд, кыдзи тэ шулывлін, бур йӧзыс унджык, налы шань сьӧлӧмыс ок кутшӧм ёна колӧ.