ЧАНЬ ДА ПЕТЫР ВАНЬ

Бур олысь вӧлі Петыр Вань.
Роч шобді ӧтчыд сійӧ кӧдзис
Дай йӧрас ассьыс Чаньсӧ лэдзис,
Мед рака кокалӧмысь видзас сійӧ нянь.
Мый тшӧктӧ юралысьыс, вӧчӧ сідзи Чань:
Оз лэдзлы ракаяссӧ йӧрӧ,
Зэв зіля ачыс вӧрӧ,
Кысь аддзас ракаӧс, дзик пыр
Йӧр вомӧн уськӧдчас, оз видзӧд сэсся дыр.
Дзонь тӧлысь йӧрын сійӧ оліс,
Роч шобді видзӧмысла войяссӧ эз узь.
Кӧть уна рака сэтчӧ воліс,
Да кокыштны эз вермыв ӧти тусь.
Дерт, Чаньлӧн юралысьыс бура гӧгӧрвоис,
Кыдз колӧ видзны шобді нянь.
Да бӧръяпомас со мый сэсся лоис:
Став мусӧ талялӧма Чань!
Сэк Петыр Ваньыс локтіс видзан йӧрӧ.
Кӧн сылӧн шобді?
Абу нинӧмтор.
Пыр сійӧ киас босьтіс зор
Дай шуӧ: «Коді уджсӧ тадзи керӧ,
Ме сыкӧд лӧсьыд сёрнияс ог пан
Да зорнас колскӧдышта тан!»...
Роч шобді кӧдзанінын Чаньӧс сійӧ нӧйтӧ.
Бур йӧзыс горзӧ: «Велӧд, велӧд йӧйтӧ!
Мед мӧмӧтӧн оз чуж!
Мед видзны му оз кутчысь, оз кӧ куж!»
Код тані мӧмӧт, позьӧ гӧгӧрвоны.
Тадз уджалігад бур оз вермы лоны.
Кор Петыр Ваньлӧн мусӧ видзӧ Чань,
Сэк Петыр Вань
Оз сёйлы шобді нянь!