САНДРАСиа Л. Ануфриевалы— Но тэ жӧ абу... — Тэ тшӧтш абу, Сандра! — Ме эм. Ме тан, ог кольӧм кадас ов. — Да, да, ме тэнӧ кыла, Муса Сандра. — Кӧть таысь... оз мӧй шызьыв тэнад лов, И абу-м кӧсйӧм лэбны енэж эрдас Да бал вылын моз бергалыштны сэн? Тэ помӧдз видзӧд, кыдзи шонді бердас, И мӧдысь тайӧ здуксӧ козьнав мен... — Мен бурджык тайӧс шуны гижан кывйӧн... Тэ лыддян, и син во́дзад сувтас пыр Сӧдз руа юным, кодлӧн шоныд сывйын Важ керкаяса кӧдж и Кырув нырд. Ме тэнӧ сідз жӧ сывъям босьта, Сандра, И некытчӧ тэ меысь он нин мын. И вой шыяссӧ козьнала тэн, Сандра, И выль шонділысь олӧм пестан вын. — Тадз оз ло! Оз! Ме стӧча тӧда ӧні: Мед гижтӧма нин кыклы индӧм кад, Ме лоа ӧтнам. Тэ сэк лоан кӧні? И панлам-ӧ ми коркӧ ӧтув сад? Тэ гижӧдын? Ме пачын сійӧс сота И овны тэнад вемӧсын ог мӧд! Кӧть эськӧ выльысь радейтӧмсӧ вота, Но кутшӧм дзуысь? Весиг ен оз тӧд. — А колӧк, татшӧм радейтӧмыс нэмсӧ Медсӧстӧм овлӧ, сӧмын сыын лёк, Мый юрад кутан абусӧ и эмсӧ, Но тіӧн тэчӧм мирӧ ме ог лок. Кӧть мӧвпнам, Сандра, ме ӧд век тэ дорын: Со шызьӧмыд, со лоин рыт кодь рам. Став вӧрасногнад сибӧдчывны коран, И сьӧлӧм туӧ, но оз кывзы сям. — А петан туйыс тайӧ дзугсьыс абу. Мед менӧ босьтас сьывъяс вына тӧв. Тэ топӧдан сэк ассьыд тыртӧм кабыр, Тэ горӧдчӧмнад торкан асъя чӧв. И колян ӧтнад Шондіыслы воча. И виччысян на мыйкӧ — лунтыр дик. И пасйӧм кывсьыд кабалаыс сотчас. И мӧд, и коймӧд — тадз жӧ лоӧ дзик. — О мыйта тэын ворсан руыс, Сандра. Ме шуны тайӧс морт кывйӧн ог куж, Но тэ и тӧв ныр, тэ и би кыв, Сандра. Вӧргормӧг, кодлӧн пыдын-пыдын вуж. Ме ставсӧ тайӧс пессьысь лолӧн кыла И сӧмын тэӧн ола лун и вой Да корысь вер моз кысся тэлань Кывла, Кӧть ачыд нин тэ ставнас восьса дой. — А дой оз личав, лунысь лун пыр ёнтӧ, И весиг унма турунысь оз лӧнь. — А менсьым сьӧлӧм ӧти казьтӧм шонтӧ, Кӧть татшӧмторйыд вермис вунны скӧнь. ...Кор струбаад тай видзӧдчим водз асыв, И шуин тэ: сэн олӧ эзысь дзирд. А ме эг эскы. Другысь быттьӧ вирд, Син водзӧ петіс мыйкӧ сэтшӧм ясыд. — И тайӧ вӧлі ловъяс йитысь пасӧн? — Да. Кӧнкӧ, весиг ӧні сійӧ эм, Но туйыс сылань, чайта, пырзис раскӧн. И некод кӧ оз инды, ковмас нэм, Мед воӧдчыны миян кодзув дорӧ, И пондам сійӧс баййӧдлыны ми. — А водзӧ? Водзӧ? Водзӧ висьтав, кора... — И сійӧ лоӧ миян пони пи.
САНДРАСиа Л. Ануфриевалы— Но тэ жӧ абу... — Тэ тшӧтш абу, Сандра! — Ме эм. Ме тан, ог кольӧм кадас ов. — Да, да, ме тэнӧ кыла, Муса Сандра. — Кӧть таысь... оз мӧй шызьыв тэнад лов, И абу-м кӧсйӧм лэбны енэж эрдас Да бал вылын моз бергалыштны сэн? Тэ помӧдз видзӧд, кыдзи шонді бердас, И мӧдысь тайӧ здуксӧ козьнав мен... — Мен бурджык тайӧс шуны гижан кывйӧн... Тэ лыддян, и син во́дзад сувтас пыр Сӧдз руа юным, кодлӧн шоныд сывйын Важ керкаяса кӧдж и Кырув нырд. Ме тэнӧ сідз жӧ сывъям босьта, Сандра, И некытчӧ тэ меысь он нин мын. И вой шыяссӧ козьнала тэн, Сандра, И выль шонділысь олӧм пестан вын. — Тадз оз ло! Оз! Ме стӧча тӧда ӧні: Мед гижтӧма нин кыклы индӧм кад, Ме лоа ӧтнам. Тэ сэк лоан кӧні? И панлам-ӧ ми коркӧ ӧтув сад? Тэ гижӧдын? Ме пачын сійӧс сота И овны тэнад вемӧсын ог мӧд! Кӧть эськӧ выльысь радейтӧмсӧ вота, Но кутшӧм дзуысь? Весиг ен оз тӧд. — А колӧк, татшӧм радейтӧмыс нэмсӧ Медсӧстӧм овлӧ, сӧмын сыын лёк, Мый юрад кутан абусӧ и эмсӧ, Но тіӧн тэчӧм мирӧ ме ог лок. Кӧть мӧвпнам, Сандра, ме ӧд век тэ дорын: Со шызьӧмыд, со лоин рыт кодь рам. Став вӧрасногнад сибӧдчывны коран, И сьӧлӧм туӧ, но оз кывзы сям. — А петан туйыс тайӧ дзугсьыс абу. Мед менӧ босьтас сьывъяс вына тӧв. Тэ топӧдан сэк ассьыд тыртӧм кабыр, Тэ горӧдчӧмнад торкан асъя чӧв. И колян ӧтнад Шондіыслы воча. И виччысян на мыйкӧ — лунтыр дик. И пасйӧм кывсьыд кабалаыс сотчас. И мӧд, и коймӧд — тадз жӧ лоӧ дзик. — О мыйта тэын ворсан руыс, Сандра. Ме шуны тайӧс морт кывйӧн ог куж, Но тэ и тӧв ныр, тэ и би кыв, Сандра. Вӧргормӧг, кодлӧн пыдын-пыдын вуж. Ме ставсӧ тайӧс пессьысь лолӧн кыла И сӧмын тэӧн ола лун и вой Да корысь вер моз кысся тэлань Кывла, Кӧть ачыд нин тэ ставнас восьса дой. — А дой оз личав, лунысь лун пыр ёнтӧ, И весиг унма турунысь оз лӧнь. — А менсьым сьӧлӧм ӧти казьтӧм шонтӧ, Кӧть татшӧмторйыд вермис вунны скӧнь. ...Кор струбаад тай видзӧдчим водз асыв, И шуин тэ: сэн олӧ эзысь дзирд. А ме эг эскы. Другысь быттьӧ вирд, Син водзӧ петіс мыйкӧ сэтшӧм ясыд. — И тайӧ вӧлі ловъяс йитысь пасӧн? — Да. Кӧнкӧ, весиг ӧні сійӧ эм, Но туйыс сылань, чайта, пырзис раскӧн. И некод кӧ оз инды, ковмас нэм, Мед воӧдчыны миян кодзув дорӧ, И пондам сійӧс баййӧдлыны ми. — А водзӧ? Водзӧ? Водзӧ висьтав, кора... — И сійӧ лоӧ миян пони пи.
Гижысь:
Гижӧд
СандраЖанр:
Ӧшмӧс:
Пасйӧд:
*Иван — Иван Куратов (1839–1875).
**Сандра — Александра Попова (1848–1906), сылы Иван Куратов сиис любовнӧй кывбуръяс.
lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej