КЕЛЬЫДЛӦЗ ЫЛНА

Кельыдлӧз ылнаыс сибӧдлас менӧ нявдаа* рӧчнас,
Синтӧ эн вештыв кӧть — нюдзлуннас сэтшӧма кыскӧ.
Асъядор рӧмыдас сёкатлысь* сьӧмсӧ ва вылӧ кӧдзлас,
Пыртавлас югӧр визь сунис моз ю черлӧн* пыскӧ*.

Сылы ме ю вомӧн горӧдча озкӧ: вошӧмыд кытчӧ?!
Бабаяс тэӧн мӧй гожӧмбыд сірписны* моли*?
Шогпырысь шуас: домавтӧм пыжъяссӧ нуӧма кывтчӧс...
Нявдасӧ нетшкисны, керч турун сӧмын и коли.

Тэнӧ эг вунӧд ме, — горӧда воча, — быд лунӧ вита!*
Рӧчьясысь ӧктыла синмыд кодь рӧмъяса чача*.
Мыйкӧ ӧд век на олӧмас миянӧс тэкӧдыд йитӧ!
Кысь тэнӧ гумовта соддзӧн и кысь тэнӧ аддза?

Кельыдлӧз ылнаыс дыркодь оз шыась, сэсся тай кыла:
Ыстывла быд асыв тэныд ме бутляк* кодь шонді.
Важӧн нин вешйи мӧдлапӧв вӧр сайысь судзсьытӧм ылӧ,
Кӧсъя, мед сьӧлӧмыд муслунла быд здукӧ ёнтіс.