МЫНТЫСИС
Пиль Миш, ӧткӧн олысь мужик, гортса пемӧсъяс пиысь кӧзаӧс сӧмын и видзис. Коркӧ дышӧдіс сійӧс вӧдитнысӧ да шуис вузавны. Катӧдіс Шожым сиктсянь тайӧ жӧ нима кӧрт туй станцияӧдз туйтӧм-туйӧн. Лунтыр сэні иналіс ассьыс скӧтинасӧ, но некод оз ньӧб лы додь кодь укшаль пемӧссӧ. Йӧв ни яй пӧ таысь.
Важсьыс-важ деньга на ӧд вӧлі. Нёль сюрс шайт и корӧ сӧмын нин — оз ньӧбны. Малыштасны кӧзаӧс, шуасны: хозяин пӧ
Роза-кӧза ныр улӧ эськӧ Пиль Миш турунторсӧ, вежӧдсӧ нетшкӧма да пуктыштӧма жӧ, но ньӧбасьысьяскӧд кӧза сӧглас:
«Да-а-а-а», — бакӧстас нора.
Эз ньӧбны Пиль Мишлысь кӧзасӧ. Бӧр ковмас ассьыс видзанторсӧ гортас нуӧдны, а подӧн — укшальмас и ачыс, и Розаыс — няйт туйӧд ӧкмыс верст колӧ собны.
«Эн кӧ ньӧбӧй — оз и ков!» — чорыда кыв кӧрталіс Пиль Миш дай ньӧбис Айкатылаӧдз кык билет: аслыс и кӧзаыслы. Пассажирскӧй дурилетки вагонъяс вӧлі поездыс новлӧдлӧ.
Воис пассажирскӧйыд. Пиль Миш кык билет мыччӧ... Розаыс быттьӧ морт жӧ,
—
Кӧрталіс сісьмӧм-пратьмӧм гезторнас Пиль Миш кӧза-Розасӧ вагон бӧрас, поезд мӧдӧдчӧм бӧрас Розаыскӧд орччӧн на котӧртыштіс, а сэсся ӧдзӧсас каян ступка вылас муныштіс.
Нинӧм, Роза баксӧ да котӧртӧ. Быть котӧрт, кӧрталӧма да. Кӧзяиныс со тамбурас пырис да кыйӧдчӧ. И поездыс — дурк-дорк, дурк-дорк — позьӧ шуны морт ӧдӧн мунӧ. Лёк туйыс, он на ӧдйӧдчы. Челядь сой кызта рельсъясыс гудӧк мек моз вылӧ-улӧ куснясьӧмаӧсь.
«Котӧрта-ас, некытчӧ воштысьнысӧ, кӧрталӧма!» — мӧвпыштіс Пиль Миш, пырис вагонӧ да и вунӧдіс кӧза йывсьыс.
Воисны Шожымӧ. Чеччис Пиль Миш вагонсьыс, а кӧзаыс абу. Гез пом сӧмын вагон бӧрас бовъялӧ. Орӧма...
Бӧр мӧдӧдчис подӧн кӧрт туй кузя. Ӧкмыс верст станцияӧдзыс. Верст кымын эз во — аддзис кӧзасӧ. Йирсьӧ кӧрт туй бокас.
—
А кӧзаыд тай синкымъяс увтіыс видзӧдліс да кыдз ӧдӧбтӧмӧн зяткис Пиль Мишӧс небыдінас. Дядьӧыд сідзи и гатшасис кӧрт туйбокса бӧрӧздаас.
Вот пӧ тэныд, тадзтӧ кӧ! Мынтысис йӧйыдлы вежӧра пемӧсыс.