ЁЛКА

Керка ягӧ пыранінын, туй бокас, сулалӧ томиник коз пу. А сійӧс кытшӧ босьтӧмаӧсь пипуяс, ловпуяс, кыдз пуяс, весиг пелысь сутшкысьӧма. Матын козъяс абуӧсь, и шензян, кыдзи сійӧ татчӧ веськалӧма ӧтнасӧн. Ме унаысь кайлі тайӧ туйӧдыс вотчыны, да тайӧ коз пусӧ быттьӧ эг и казявлы. Коз — коз и эм, татшӧмъяс ягад уна.

Арнас, сёрӧн нин, кор гылалісны пуяс вылысь коръяс, ме бара мӧдӧдчи тӧдса туйӧд ягӧ. Луныс вӧлі мича, шондіа, кос. Локті тӧдса коз пу дорӧдз да чуйми: коді сійӧс вӧччӧдӧма татшӧм мичаасӧ. Сылӧн емъяс вылӧ усьӧмаӧсь орчча пуяс вылысь коръясыс. Виж и гӧрдоват, кузьмӧс и гӧгрӧс, ӧти кывйӧн — быдсямаыс. Мукӧд коръясыс лысъяс костас ӧшйӧмаӧсь ёлкавывса чачаяс моз. А муас, ёлка дорас, корсьысисны пыстаяс.

Кӧть и выль воӧдз ылын на, но ме ёлка вылын вӧлі нин. Жаль,мый мекӧд эз вӧв Юля, кутшӧма эськӧ нимкодясис тшӧтш.