КОДІ ВӦВЛЫ КЫИС КӦСАСӦ?

Рытнас, удж бӧрын, вӧвъяссӧ лэдзисны вой кежлӧ йирсьыны, а челядь котӧртісны Сыктыв дорӧ купайтчыны. Найӧ талун дӧвӧленӧсь. Кыскисны сы мында юр, мый лыбис кык ыджыд зорӧд. Торйӧн нин зіля талун кыскасис менам соседлӧн пиыс — Сергей, аслас Каркоӧн медся уна юр вайис. Ужнайтігӧн нин мыйкӧ сылы, буракӧ, дум вылас уси, пуктіс паньсӧ да юаліс конюклысь:

— Митрей дядь, ме асывнас нин кӧсйи юавны да тэ эн вӧв. Менам Карколы тавой кодкӧ бурысяс кӧса кыӧма. Вӧрсаыс али мый?

Конюк нюммуніс.

— Аттӧ дивӧ, Сергей! Квайтӧд класс помалін таво? Чайтан вӧрын — вӧрсаяс, ваын — васаяс?

Челядь ставӧн ланьтісны.

Митрей дядь босьтіс ыджыд кружка да кисьтіс сэтчӧ сэтӧра чай. Видліс — буракӧ, пӧсь, да бӧр пуктіс пызан вылӧ.

— Эм сэтшӧм ичӧтик зверь, ласичаӧн шусьӧ. Вот. Тайӧ ласичаыс зэв ёна радейтӧ вӧвъясӧс... Войнас сійӧ матыстчас вӧв дорӧ да кыӧ бурысяс кӧса, либӧ дзугӧ бурысьсӧ. Вот. А вӧв сулалӧ, нежитчӧ, да думайтӧ ассьыс вӧв думъяссӧ. Вӧлыслы лӧсьыд. А мыйла? Да сы вӧсна, мый ласичаыс любитӧ сов, и вот сійӧ нюлӧ вӧлыслысь сьылісӧ, морӧссӧ. Вот.

А кӧсасӧ кыӧ да бурысьсӧ дзугӧ сы могысь, медым не усьны, бурджыка кутчысьны, быттьӧ пос вӧчӧ... А то вӧлыд вермас пыркнитны юрнас либӧ пыркӧдчыны, а некытчӧ кӧ кутчысьны ласичалы, сійӧ вермас усьны. Вот. Со мый вӧсна Каркоыдлы кыӧма кӧсасӧ. А вӧлыдлы, дерт, лӧсьыд, кор пӧсялӧм сьылісӧ нюлӧны... Вот сідз... А то вӧрса, вӧрса...