ЙӦРШ ДА СЫН
Юр весьтын жуӧны номъяс. Берегдорса эжӧр пытшкын бордъяснас шарӧдчӧны юрсигусьяс. Ю вылын лӧнь, сӧмын менам таб гӧгӧр котралӧны ва тӧрӧканъяс. Ва визулас ворсӧны посни черияс.
Пукала час кымын нин, но чери оз сёй, вугыр таб эз на вӧрзьыв. Берегын зэв номйӧсь, но ме дорӧ оз матыстчывны: мавтча антикомаринӧн.
Тыртӧм бидонӧн шенӧдчигтыр, бадь кустъяс пыр берег дорӧ лэччис кутшӧмкӧ дядьӧ. Ме сійӧс ог тӧд, буракӧ, абу миян сиктысь. Пуджӧм гӧленя ыджыд резинӧвӧй сапӧга, чужӧмсӧ да сьылісӧ тупкӧма номдӧраӧн. Тӧдтӧм морт прӧйдитіс ме дорті да сувтіс воськов дас сайӧ. Менам век на эз дӧбнитлы, а сійӧ, кӧть сӧмын на воис, лэптіс нин ыджыдкодь сынпи.
И друг... менам табйӧй вӧйи. «Эк-ма, сакӧс вунӧді...» — думышті да лэпті берегӧ чаль кузя йӧрш.
Чериыд кутіс сёйны збыль вылӧ. Менам табйӧй сідзи и вӧйласьӧ. Лэпті йӧрш, а сійӧ, соседыс, ыджыдкодь сын, а ме бара — йӧрш.
«Мый нӧ тайӧ, чериыс ме вылын сералӧ али мый? » — думышті. Видзӧдлі сосед вылӧ, окота тӧдмавны, кутшӧм сылӧн самыс. Аддза, мыйкӧ сійӧ курччалӧ да самалӧ еджыдӧс. Булки али сыр? Видлі самавны булкиӧн, сэсся сырӧн, — весиг йӧршыс дугдіс сёйны.
Час ветла сы дорӧ, юала...
— Чолӧм, сосед! Мый вылӧ ті кыйсянныд?
Нинӧм эз шу, мыйкӧ гаровтіс газетӧ. «Пельтӧм али мый?» — думайта.
Ме мӧдысь горӧді:
— Мися, мый вылӧ кыйсян?
Газет тубрассӧ сійӧ сюйис зептас пыдӧджык, сэсся сӧмын марля пырыс сӧдзӧдіс:
— Эн горзы, черисӧ повзьӧдлан... — сійӧ нетшыштіс шатинсӧ, но эз лэпты. — Коді кыдзи кужӧ, сідзи и кыйсьӧ...
— Аттьӧ! — шуи ме да кайи берегӧ. Сэтысь ме корси важ мыръяс да кырсь увсьыс ӧкталі пучӧйяс. Найӧ ёнӧсь, сӧдз еджыдӧсь, тшӧгӧсь, юрыс чорыд, виж.
Лэччи бӧр аслам местаӧ. Самалі пучӧйнад вугырӧс да чӧвті. Видзӧда табйӧй кутіс кайны вывлань, визув паныд. Оз тракйысь, а катӧ вывлань, бадь кустъяс улӧ; сэсся вӧйи. Менам сьӧлӧмӧй йирксьӧ: «Мый шеді?» Кор ме кыски берегӧ ыджыдкодь сын, менам соседлӧн мыні йӧрш. Сэсся сылӧн ещӧ ӧти йӧрш мыні, зато ме лэпті нин мӧд сын, воддза дорсьыс ыджыдджыкӧс.
Менам сосед кутіс ваас шыблавны булкиторъяс, но найӧс тракйӧны посни черияс — ёсъяс, шаклейяс. Няньсӧ кылӧдӧ визулыс, черияс вӧтчӧны сы бӧрся... Ме ещӧ сын лэпті.
Сосед кутіс ветлӧдлыны берег пӧлӧныс ӧтарӧ-мӧдарӧ, мыйкӧ сёрнитӧ ачыс, буракӧ, видӧ менӧ. Сэсся кӧсйис ме дорӧ локны, но эз лок. Бӧр сувтіс аслас местаӧ, гаровтіс вугыръяссӧ да кытчӧкӧ муніс мӧдлаӧ. А ме кольччи.
