МУЛӦН МИЧ
Лун бок нӧрыссянь Ыджыд шор дорӧ лэччӧ пода туй. Сійӧ чукльӧдлӧ-мукльӧдлӧ веж понӧльяс костті. Трӧпасяньыс неуна бокынджык, веськыдвылас, пуяс костӧдыс тыдыштӧ неыджыд эрд. Сэтчӧ таво абу на сибавлӧма ни коса, ни косилка. Видзӧдан сы вылӧ и чуйман: татчӧ гожӧмыс чукӧртӧма ассьыс став мичлунсӧ, лышкыдлунсӧ. Эрд вывсӧ быттьӧ тупкӧма уна-уна рӧма паськыд ковёрӧн. Кутшӧм сӧмын рӧм сэтысь он аддзы! Синмад шыбитчӧны еджыд да виж рӧм, веж и кельыдлӧз, лӧз и гӧрд рӧм... Кутшӧм сӧмын дзоридзьяс тані абуӧсь?! Нырад чамгӧ ма да оз кӧрӧн, сынӧдыс кӧра чӧскыд, юртӧ кольмӧдӧ.
Самӧй эрд шӧрас быдмӧ ичӧтик кыдз пу. Кыдзи сійӧ татчӧ веськалӧма? Ӧд матігӧгӧрын некутшӧм кыдз пу абу... Сулалӧ сійӧ и нимкодясьӧ лун югыднас, сійӧс кытшалысь мича дзоридзьяснас, кузь веж туруннас. Майбыр ов да радлы.
Паськыда синсӧ восьтӧмаӧсь катшасинъяс. Сылӧн синбордъясыс еджыдӧсь-еджыдӧсь, топӧдчӧмаӧсь ӧта-мӧд бердас, быттьӧ тайӧс нарошнӧ тэчӧма мичаник нывкалӧн зіль киясыс. А дзоридз шӧрас — гӧгрӧс виж кытш — асъя шонді. На вылӧ то пуксьылӧны, то бӧр лэбӧны мазіяс, та вӧсна дзоридз заыс вӧрӧ-нюклясьӧ, быттьӧ чолӧмалӧ тэнӧ. Коді том дырйи эз гадайтлы еджыд синбордъяснас: «Радейтӧ — оз радейт»...
Миян войвылын медводз мыччысьӧ-петӧ вижъюр дзоридз — одуванчик. Тулысын сійӧ петӧ быдлаӧ, кытчӧ частӧджык веськалӧ шонді. Югыдвиж рӧма, гӧгрӧс, сійӧс ылысянь аддзан. Гожӧмнас югыдвиж дзоридзыс вошӧ, сыысь артмӧ небыдик гӧн шар, либӧ гӧна юр, кыдзи шуӧны сиктын. Шарыс — гӧгрӧс, гӧн кодь кокни. Ылькнитлас тӧвру либӧ тэ пӧльыштан, — шарикыс лэбӧ, быттьӧ ичӧтик воздушнӧй шар. Лэбӧ выліті, кокниа. Шарыс лэбис, а заас кольӧ пемыдвиж гӧгрӧс кизь. Кӧть и жаль, но тадзи жӧ, гӧнаюр моз, лэбӧны и гожся лунъяс.
Со кузь кок йылас тшапа сулалӧ быдӧнлы тӧдса дзоридз чай турун — зверобой. Сійӧ лекарственнӧй турун, отсалӧ бурдӧдчыны уна висьӧмысь. Да и сыысь чӧскыд чай артмӧ. Дзоридзыс чӧскыд кӧра, корйыс кӧть и ичӧт, но мича узора.
Эрд пасьталаыс разӧдчӧма купальнича. Сійӧ кӧть и вӧсни кока, но уна вожа, йылас чургӧдчӧмаӧсь кизь кодь гӧгрӧс югыдвиж дзоридзьяс.
Тайӧ со вӧсни кузь кокъяс йылас копрасьӧ еджыд да фиолетӧвӧй коръяса кӧлӧкӧльчик. Чашкаясыс сылӧн ӧшйӧмаӧсь, увлань личкӧны-нюкыльтӧны засӧ. Тані жӧ эрд пасьталаыс ыпъялӧ бобӧняньлӧн гӧрд юрыс...
Дзоридзьяс, дзоридзьяс, уна мича дзоридзьяс! Войдӧр ме частӧ ветлывлі таті, но мыйлакӧ эг казявлы тайӧ мичлунсӧ. Прӧститӧй менӧ сыысь. Мукӧддырйи он и думыштлы, мыйта миян мунымлӧн мичлуныс, шоныдлуныс, бурлуныс! Аттьӧ тэд, чужан муӧй!
