РЕПАСӦ

Иван Ивановичкӧд ми век ӧтлаын пывсям. Сійӧ ломтас — менӧ корӧ, ме ломта — сійӧс кора. Ӧтчыд пывсигӧн и шуӧ меным:

— Аски кайлам Пӧтап ягӧ конда корсьны. Кос конда пескысь бурджыкыс пывсянад оз и ков. Кылан, кутшӧм чӧскыд дук кылӧ.

Аскинас югдігас ми вӧлім нин ягынӧсь. «Бураныд» ӧдйӧ тӧвзьӧдіс миянӧс. Машинасӧ колим ягӧ пыранінӧ, а асьным лыжиасим да мӧдӧдчим водзӧ, кытшовтны ягсӧ. Гӧгрӧс мыльк вылысь Иван Иванович пасйис кык конда, кодъясӧс шуис пӧрӧдны да лэччӧдны.

— Аски вӧлӧн вола, — шуис да мӧдӧдчис бӧр петны. Ме — сы бӧрся. Лэччим пожӧма ягысь увтасінӧ, кыті Мизин юлань прӧсек нуӧдӧ. Водзын тыдовтчис паськыд эрд, а шуйга бокас кыддза рас. Кор ми воим эрд вылӧдз, Иван Иванович друг сувтіс да лэптіс веськыд кисӧ: ӧлӧдіс, ньӧжйӧнджык пӧ.

— Видзӧдлы со эсійӧ кыдз вылас... — шӧпнитіс меным. — Аддзан, кымын тар пукалӧ?..

Неуна кежыштім туй вылысь понӧльяс костӧ. Ме перйи футлярысь бинокль да дзорга-видзӧда. Сизим пара. Кокалӧны кыдз пу гаръяссӧ. Ме видзӧді вель дыр да жалиті, мыйла эг босьт фотоаппарат. Недыр мысти ӧти тар друг лэбис, пуксис эрд вылас да воши. Сы бӧрся мӧд, коймӧд. Пу вылӧ некод эз коль, быттьӧ сэні некод эз и вӧвлы.

— Вот ӧд век тадзи овлӧ... Кор ружьеыд абу, став зверь-пӧткаыс тэ дорӧ сибалӧны... Нинӧм. А модаыс налӧн татшӧм... Ёна кӧдзыд дырйи, лёк поводдя дырйи, найӧ лым пиӧ пырӧны, репасӧ...

Ми мӧдӧдчим водзӧ. Эг на и локтӧ на весьтӧдзыс, найӧ ӧти бӧрся мӧд жбырӧдісны вӧрӧ.

— Таръяс дзебасъяс корсьӧны... Аски поводдяыс, буракӧ, лёкмас, — шуис Иван Иванович да ӧддзӧдіс воськовсӧ.