КАСТИТЧӦ

Выльгорт шӧрӧд вомӧныс мунӧ шор — «Грезд шор».

Коркӧ сэн (оз нин и тӧдны, кодлы) каститчӧма: пывсянъяссьыс пӧ петӧма пасьтӧм морт да корӧсьӧн швачкӧдчигтырйи кутӧма вӧтчыны. Сійӧ пондас пышйыны да енлы, став святӧйлы кевмыны, уна молитва лыддьӧма, да пасьтӧм пыр вӧтчӧ. Кыдзкӧ сэсся дум вылас усьӧ — колӧ «Да воскреснет бог» лыддьыны. Пондас лыддьыны; сэки пӧ вӧлись сэсся вошӧ.

Тайӧ каститчӧмыс со мый вӧлӧма. Туй бокӧдыс кыкнан нӧрыс бокас пукталӧмаӧсь пывсянъяс, кузнеча да сёй ӧжигайтанін. Мунӧ вӧлӧм сэті полысь тьӧтка пемыд рытын, ёна полӧ гажтӧмъясысь. Туй дорад вӧлӧм самӧй пывсьӧны баба котыр, кагаяссӧ тшӧтш пывсьӧдӧны. Рӧкыд вылӧ сійӧ мунігӧн ӧти бабалӧн кагаыс пывсьӧдсьӧма, а мӧд тьӧтка ыркӧдчыны петас кӧджас (пӧварня). Пывсян ӧдзӧс воссяс, а пывсянын веськыда виӧны-кульӧны-швачкӧны, гӧлӧс ыджыд. Пӧварняын ыджыд сёрниӧн кык тьӧтка варовитӧны; ӧтикыс горӧдас: «Кутлы, кутлы!» — Мӧдыс: «Пыр, пыр»; сійӧ эськӧ кагасӧ кутлыны тшӧктӧ, а полысь тьӧткалы каститчӧ, быттьӧ сійӧс кӧсйӧны кутны. Петӧны пасьтӧм йӧз, горзӧны, корӧсь швачкӧ. Миян тьӧтка ӧддзӧдӧ пышйыны, кага нуысь бабалӧн няйтӧд кок шы шлёп да шлёп — каститчӧ вӧтчӧ; кага бӧрдӧ, баба няйтӧд котӧртӧ. Баба кагаӧн гортӧ воис, вӧлисти каститчысь полысь тьӧткалӧн воши, воши самӧй «Да воскреснет бог»-тӧ лыддигӧн. Ёна жӧ тьӧткаыд повзис. Аскинас повзьӧмысь паляліс да быдӧнлы висьталіс, кыдзи «Грезд шорын» каститчис. «Грезд шор» сэкисянь сэсся и гажтӧм вӧлі.

Ӧні омӧльджыка том йӧз енмӧс тӧдӧны, и каститчӧм быри.

В. Худяев.