ЫСТӦНЫ, МЕД ОЗ ГӦГӦРВОНЫ

(Сиктса Исполкомын сёрни)

— Адӧй, адӧй, поштаыд мыйта гижӧдъястӧ бара вайӧма! Чӧвлы, видлам, мый буртор нин гижӧны, мыйяс вӧчны тшӧктӧны. Срочнӧйясыс нӧ эм абу-а? Пыр ӧд сэтшӧмджык локтӧ да. Нокӧ, татчӧ зэв унатор гижӧмаӧсь. Тэ, юралысь морт, ачыд лыддьы.

— Видлам... Тайӧ гижӧдтӧ ме, зонмӧ, ог вермы лыддьыны. Нинӧм оз тӧдчы да. Наперво бура тай нянялӧмаӧсь-а. Кырымасьӧмыс да исходящӧй номерыс сӧмын тӧдчӧ. Колӧ бӧр ыстыны, медым выльысь гижасны... Татшӧм гижӧд сертиыд асьныс мед вӧчӧны. Волокита кӧнкӧ бырӧдӧны. Делӧад, вурлам дай. Колӧкӧ тон мӧдысь юаласны. Мукӧдлысь юалан: «Татшӧм гижӧда кабалаясыс нӧ тіянлы волӧ оз?» — «Дерт нин, оз. Быд поштаӧн», — шуасны. Ӧні на заводитлім лыддьыны, да некыдз эгӧ вермӧй тӧдмавны, мый гижӧма. Татшӧм гижӧд воӧм-лыддьӧм бӧрын шулан тай: нарошнӧ ӧд, кӧнкӧ, ыстӧны, мед он гӧгӧрво. Колӧ эськӧ газетӧ гижлыны да. Гашкӧ, сы бӧрын бурджыка кутасны видзӧдны миянлы ыстан гижӧдъяс вылӧ.

Епӧ.