БАРА НА ВОЛСЯ!

Ми газетӧ гижлім нин Волсяса йӧз йылысь. Найӧ эз отсавны Ленинградса уджалысьяслы, эз кӧсйыны велӧдчыны. Ӧні мыйкӧ Епоыс нин дурмӧма. Вӧлӧма сэні кымынкӧ пуд мел. Мелсӧ ставсӧ сетӧма вичкоӧ стенсӧ белитны; мед пӧ гажаджык вичко пытшкӧсыс лоӧ, унджык пӧ йӧз воласны. Ӧні Волсяса йӧзлы сійӧ мелыс ёна колӧ мӧд пӧвста ӧшиньяс пуктавны. Налы кык-куим пунт мелла лоӧ ветлыны Визинӧдз. Ай да Епо! Йӧзӧс шуан «югдӧдан»?! Вичко пыр? Ми тай нӧ эськӧ ставным мӧвпалам вӧлі, мися, вичкоӧн йӧзыс сӧмын пемдӧны, зілям быд ногӧн найӧс вичкосьыс нетшыштны. Со тай кооперативын кутшӧм бур вежӧра уджалысьясыс.

Епоыслӧн вузасьӧмыс зэв омӧль. Приказчикыс лун-лун лавкаас кыккирудз пукалӧ. Ӧні Епо чукӧртӧ йӧзлысь колян вося сетлӧм нянь кӧйдыс. Сійӧ няньсӧ чукӧртӧм вылӧ медаліс нарошнӧ мортӧс, а приказчикыс бара нинӧм эз кер. Мый нӧ кӧть? Некутшӧм дивӧ сэні абу! Сӧмын быттьӧ унджык сьӧм дзик нинӧм абу вылӧ Епоысь исковтӧма.

Колӧ неуна Епоӧс пыркнитыштны, раммӧдыштны вывті бура удж нуӧдӧмсьыс.

Волсяса.