ВӦЧЧӦМА МИЧАА — СЁРНИТӦ ГУГӦН-БАНӦН
Ме, деревняса морт, неважӧн кыдзкӧ вӧлі Сыктывдінкарын. Муна моски кузя базарлань. Больнича весьтын паныд лоины кык том нывбаба, кыкнаныс вӧччӧмаӧсь зэв мича паськӧмӧн, дзик господа кодьӧсь. Ӧтикыс кырым вылас кутӧ дзоляник кагаӧс, акань кодя вӧчӧдӧма, мӧдыс кырымас кутӧ сьӧд лӧсталан зонтик да дзоляник ноптор. Кывза да, налӧн мӧдӧдчис ас костас сёрни:
Зонтика:
Кагаа:
Зонтика: кытчӧ нӧ
Кагаа:
Зонтика:
Кагаа:
Зонтика: ок,
Кагаа:
Зонтика:
Ме ачым мӧвпала: дерт, мися, татшӧм баруньӧясыс кутшӧмкӧ деревняысь воӧм коми йӧз, бабаяс гырысь жалӧванщиклӧн либӧ тӧргуйтысьлӧн. Со, мися, и йӧз: вӧччыны зэв кужӧмаӧсь, сёрнитӧны гугӧн-банӧн, рочӧн ни комиӧн оз кужны. Серамыд петас сэтшӧм сёрнитӧм вылад.....
ПЕЛЬ.