ТІЛЬГУН

Рака-катшалӧн кравзӧм. Эновтӧм керка.
Стенмас — неыджыд потас, ключлы тӧрмӧн.
Ӧдзӧс розьӧдыс дзуввидзӧ чеччысь шонді,
Аддзы пӧ, аддзы ключсӧ, ӧдзӧссӧ восьты,
Медым олӧмыс ызмунас, кыдзи водзті.

Тайӧ керкаас дзолянам кӧсйылі пырны,
Но некутшӧм ключ сэтчӧ эз лӧсяв.
Ортсыас сійӧ некӧні жӧ эз ӧшав,
Сӧмын туплясис пос помас пемдӧм тільгун.

Тільгунсӧ пысалі гортын кильчӧ йиркӧ,
Быттьӧкӧ аслым вичко сямаӧс кери,
Но сійӧ некор эз тіньгыв — орӧдӧм кывъя.

Шонді пуксьӧма — бара нин ӧдзӧс розьӧд
Видзӧдӧ ме вылӧ гажтӧмсьыс-гажтӧм синмӧн,
Ключсӧ пӧ аддзы да чӧвлунсӧ татысь повзьӧд.

Кытысь нӧ корсьны сійӧс — абутӧм ключсӧ?
Гашкӧ, важӧн нин му пытшкын куйлӧ-сімӧ?
Киссьӧма эськӧ стенмыс — тӧрас мортыд,
Сӧмын тай лолыд оз лэпты сэтісӧ пырны...