* * *

Ок и мича вӧлі Таня, сиктын медся шань да лӧнь,
Сӧстӧм еджыд сарапана, бӧждорӧдыс би гӧрд вӧнь.
Потшӧс сайӧд нӧрыс пӧлӧн ветлӧ Таня рытъявыв,
Кымӧръясӧс кыйны тӧлысь зэвтӧ еджыд руысь тыв.

Петіс зон да копыртчыліс, быттьӧ тӧдіс и эз тӧд:
«Прӧщайтлы ли мый ли, тэӧй, менам гӧтыр лоас мӧд».
Здукӧн едждіс чужӧмбаныс, йизис сьӧлӧм лысва моз,
Юрси пратьыс змей моз гартчис, тайкӧ джагӧдас ли оз.

«Ой тэ, енэж синма пиӧй, кӧть и сё зӧлӧта дон,
Ме ӧд локті тэныд шуны: лоас верӧсӧн мӧд зон».
Мыйся шыяс енэж гуын, бурӧн он и гӧгӧрво,
Телегаяс вылын свадьба рӧдтӧ, гортӧдзыс оз во.

Эз ӧд кӧкъяс шогӧ усьны — рӧдвуж бӧрдӧ, кевмӧ рай,
Кӧсичаас Таняыслы кодкӧ сизьдыштӧма тай.
Би гӧрд вир тусь чужӧм вылас, кыдзи сарапанас вӧнь, —
Ок и мича вӧлі Таня, сиктын медся шань да лӧнь.