ЯБЛОНЯ

Август шӧрын тӧв нырыс чегис пӧрысь яблонялысь кык ыджыд ув. Гашкӧ, абу и тӧв ныр мыжа, а ми асьным лёка дӧзьӧритім. Но яблонялы сьӧкыд лои вожъяссӧ кутны, и чегис. Тайӧ вӧлі асывводзнас. Му вылын куйлісны кисьмытӧм посни яблӧга турунвиж увъяс. Ӧткымын яблӧг век жӧ слӧймӧма нимкодясьыштны лышкыд шондіӧн, пондӧма кисьмыны, банйыны. Тайӧ чальяссӧ ме вунді да пырті гортӧ. Пукті ыджыд букетсӧ сьӧкыд ведраӧ, да нимкодь лои. Кутшӧм мича! Татшӧм букетыс миян эз на вӧвлы. Дзоридзьяс пыдди — яблӧгъяс.

Мунісны лунъяс. Корйыс эз нярмы, а косьмыштіс, быттьӧ мамыскӧд торъялӧм бӧрын чальяс эз вермыны юны васӧ. Ывлавывса яблӧгъяс турунвижӧсь и колисны. А гортсаяс (тадзи ми найӧс мӧдім шуны) гажмисны, и лунысь-лун бан бокныс гӧрдӧдіс ёнджыка и ёнджыка.

Сэккості яблоня шыбитіс нӧшта ӧти ув. Буракӧ, дзикӧдз пикӧ воис. Сӧмын сентябр шӧрлань кисьмис став яблӧгыс. Кодӧс эг на нетшыштӧй, чездісны воӧмысла, но муӧ эз гылавны. Ропкысьӧм потаса доймӧм яблӧгъяс жугыля сьӧдвидзисны гежӧд коръя пу вылын.

Букетсӧ ме вешті ӧшинь дорӧ — сылы паныд быдмис яблоня. И ӧні чальяс рӧмпӧштанӧ моз видзӧдісны ӧта-мӧд выланыс стеклӧ пырыс. Гортса яблӧгъяс гӧститісны дыр, нимкодясисны жырйын помасьлытӧм гожӧмӧн. А сэсся и найӧ пондісны косьмыны, гӧгрӧс бокныс топаліс, быттьӧ кодкӧ зэлӧдіс вӧньӧн. Чукыртчӧмысла найӧ вӧліны сэтшӧм мусаникӧсь, да ми эг лысьтӧй нетшкыны. Сідзи и сулалісны тӧв пуксьытӧдз. Сэсся виччысьтӧг сьӧдасисны, повзисны, буракӧ, мый кӧдзыдыс серӧдас ӧшиньсӧ, и найӧ некор нин оз аддзывны мамсӧ да чоюкъяссӧ.

Со татшӧм гажтӧм висьт менам артмис. Ачым ог тӧд мыйла. Мӧд во выль яблӧгъяс быдмасны, кисьмасны. А яблонялысь ми став дойсӧ, дерт, бурдӧдім, мавтім лӧсялана сирӧн, медым оз вись. Ӧні дӧзьӧритам сійӧс да отсасям: пыкӧдъяс сувтӧдам, лишалана вожъяссӧ вундалам. Яблонялы ӧд сьӧкыд. Пӧрысь нин, а пыр на яблӧгсӧ вичмӧдӧ.