МЕДСЯ ЫДЖЫД АБРИКОС

Ичӧтдырйи зэв ёна радейті тюръявны велосипедӧн. Куим арӧсӧн дзайги дедлысь ассьым медводдза великӧс. Сійӧ шусис «Зайчик». А дас арӧсӧн — каникул дырйи сиктын — ветлӧді «Орлёнокӧн» нин. Зэв на тшапа и. Йӧрӧд, ӧтарӧ-мӧдарӧ. Йӧрсьыс петны дедӧй эз лэдз: мыйыс пӧ сэтӧн оз овлы да?

Ӧтчыд сӧла велосипед вылӧ, а ме дорӧ нем виччысьтӧг матыстчис нывка, мекӧд тшӧтшъя кымын. Гашкӧ, неуна ыджыдджык. Нюмъялӧ. И — гораа да нюдза ымзӧ велосипед вылӧ индалӧмӧн. Сэсся ме вылӧ. И бара велосипед вылӧ. Ымзӧ да ымзӧ.

— Мый нӧ колӧ? — юала сылысь.

А сійӧ водзӧ ымзӧ. Пыр гораджыка да нюдзджыка. И чуньнас индалӧ — то велосипед вылӧ, то ме вылӧ. То велосипед вылӧ, то ме вылӧ.

— Но мый тэд колӧ?! — скӧрала.

А сійӧ век ӧтарӧ ымзӧ да чуньнас индалӧ.

Сьӧлышті, лӧгӧй петіс да, и шуа сылы:

— Нем ог гӧгӧрво! Рочӧн висьтав!

И водзӧ куті йӧрӧд кытшлавны.

Вои кильчӧ дорӧ. А сэні лабич вылын нывкаяс пукалӧны — Оля да Катя.

— Эк тэ, — шуӧны, — яндысьтӧм бугыль.

— Мыйла нӧ? — чуймала.

— Висьысь нывкасӧ эн гуляйтӧдышт! Жмитун!

— Мыйла — висьысь?

— Пельтӧм сійӧ. И кывтӧм. Чужлӧма сэтшӧмӧн.

Ме шай-паймуні. Яндзим босьтіс.

— Но, ме ӧд эг тӧд, — шуа.

— Да эн сӧр! Быттьӧ первойысь сійӧс аддзан! Сійӧ тэ бӧрся гожӧмбыд нин вӧтлысьӧ! — и китшкыны пондісны... У, катшаяс!

А ме и збыльысь сэки аддзи сійӧс медводдзаысь...

А сэсся ме воши. Муні Костик дорӧ гӧститны, а сійӧ мӧд сикт помас оліс. Сэтчӧсӧ ӧтлаын мунім, а бӧрсӧ мамыс сійӧс эз лэдз. Сёр нин пӧ. И ме мӧді гортӧ ӧтнам да дыр собалі керкаяс да град йӧръяс костӧд. Став рӧдвужӧс, вӧлӧмкӧ, шызьӧдсьӧма. Чайтӧмаӧсь, ловъянас менӧ оз нин аддзывны...

Коркӧ сэсся аддзи жӧ тӧдса местаяссӧ. Муна. Видзӧда — мелань кывтӧм-пельтӧм нывкаыд котӧртӧ да ымзӧ, чуньнас мелань индалӧ, со пӧ сійӧ, ме пӧ сійӧс аддзи! А сы бӧрся став рӧдвужӧй кырссьӧ-котӧртӧ, муыс весиг сырмӧ... Дедӧй ӧти кинас сьӧлӧмас кутчысьӧма, мӧд кинас кабырсӧ мен петкӧдлӧ... Ёна сэки сюраліс!

Ӧтчыд ме петі йӧрас водз. Нырӧй нин нюжаліс ёртъясӧс виччысьны. И бара сійӧ ымзысь нывкаыд локтӧ. Аддзис менӧ, да радыс!.. Кватитіс киӧдым да кыскӧ кытчӧкӧ. Ме сылысь юася, кытчӧ нӧ, мися, кыскан, мый тэд колӧ? А сійӧ пыр ымзӧ и кыскӧ. Но, муні сы бӧрся. Йӧр помӧдз воим. Сэні — абрикос пу быдмӧ. Вылысас — абрикосъяс, кисьмӧмаӧсь нин. Нывка нетшыштіс, буракӧ, медся ыджыд абрикоссӧ, лӧсьыда чышкис сійӧс ковта соснас да меным мыччӧ: «Ммм!» Сёй пӧ, чӧскыд. Но, ме и шуа сылы: «Аттьӧ». И сёйны понді. А сійӧ видзӧдӧ ме вылӧ и нюмъялӧ... Мыйла нюмъялӧ-а? Тешкодь кутшӧми! Нетшышті сылы абрикоссӧ да тшӧтш мычча: «Сёй!» Нывкаыс сэки нӧшта на паськыдджыка вашъявны кутіс. Видзӧдӧ ме вылӧ и вашъялӧ, синмыс югзьӧ. Меным кыдзкӧ весиг эз лӧсьыд ло таысь.

А арнас сійӧс машина люкыштӧма. Нывка абу кывлӧма сылысь тутсӧмсӧ да. Туйыс векньыдик, машинаыс ӧдйӧ тӧвзьӧма. Абу удитӧма шоперыс сувтнысӧ. Тутсӧма-тутсӧма, мед кежас туй вывсьыс, да нывкаыд абу кылӧма. И орччӧн некод абу вӧлӧма.

Меным тайӧс Петя дядь гожӧмнас висьталіс, кор каникул дырйи сиктӧ локті: «Шоперыслы куим во сетӧмаӧсь. Но нывкасӧ ӧд он нин ловзьӧд! Мамыс сылӧн ӧнӧдз сьӧлӧм больничаын куйлӧ...»

А Лиза баб содтіс: «Ок-ок-ок! Нывкаыс ӧд и овнысӧ эз ов — мучитчис, и куліс — мучитчис...» Да синвасӧ чышкыштіс.

* * *

Косны челядьдырам. Гожӧмӧ. Сиктӧ.

Сэні эм шондіӧй. Дедӧй. «Орлёнок» велосипед. Пуяс вылын абрикосъяс. И кывтӧм-пельтӧм шогӧй.