ЕНМА-МУА КОСТЫН

Пӧчлӧн синмыс нимкодьпырысь ӧзйӧ,
Быттьӧ тулыс шӧтӧ биа ньӧвйӧн.
Матыстчис ме дорӧ пӧч да вӧзйӧ:
Кӧсъян кӧ пӧ, чеччалыштам пӧвйӧн.

Менам татчӧ синмӧй тшук эз чашкав:
Чеччалӧмысь менӧ видысь пӧчӧй,
Кодлы пӧвйыс дона-дона чашка:
Чегӧмсӧ пӧ бӧрсӧ он нин вӧчӧй.

Пес да пӧвсӧ лӧсьӧдыштӧм бӧрын
Сувтім — вески вылӧ моз кык гира,
Кокӧй сӧмын дугдіс мыйкӧ вӧрны,
Быттьӧ колӧ уськӧдчыны йирӧ.

Йӧткыштчис сэк повтӧг пӧчӧй ачыс,
Кок уланым пӧвйыс луйк-лайкмуніс —
Кокньыд чиркӧн пуяс йылӧдз качи,
Ӧти здук — и пӧчлань бӧр нин суні.

Кыдзи нӧ оз жбыркъяв тані лолыд?
Пӧчкӧд лэбим енма-муа костын!
Некор на эз вӧв мем татшӧм долыд —
Сьӧлӧм биысь ӧзйис эськӧ востым!