КОДЛЫ ПЫРӦ «КАНУН»

Петыр лун мӧд лунӧ Выльгорт вӧлӧсьтын, видзӧда да, кутшӧмкӧ мужикъяс ӧтарӧ чуръялӧны туисъясӧн да ведраясӧн, сэсся кӧлӧкӧльняас бувгӧны став жынняннас. Ме кодлыськӧ и юалі:

«Мый нӧ татшӧма талун бувгӧны да чуръялӧны дозъясӧн, абу-ӧ кӧнкӧ пӧжар?»

Меным сійӧ воча кыв висьталіс:

— Некутшӧм пӧжар абу, дозъяснас нуалӧны вичко дінӧ «канун сур!» Звӧнитӧны поплысь зепсӧ тыртны, сійӧ ӧбразъясӧн ветлӧдлӧ муяс вывті, кевмӧны. Воасны сэтысь — пондасны дуньгыны «канунтӧ».

Со вӧлӧм мый керӧны; ме чайті, пӧжарӧн.

Ок ті, «канун юысьяс», мый вӧчанныд-а?!

Ті ӧд енлы веруйтысь йӧз, ӧбразъясӧн ветлӧдланныд, кевманныд, асьныд онӧ тӧдӧй, мый вӧчанныд!

Ті ӧд уджаланныд важ язычникъяслысь уджсӧ. Важӧн язычникъясыд (идоллы юрбитысьясыд) чукӧртчывлӧмаӧсь кевмыны асланыс идолъяслы: вайлывлӧмаӧсь быдпӧлӧс жертва: скӧтӧс, сёян-юан, звер куяс, мукӧдтор; начкывлӧмаӧсь скӧтсӧ, яйсӧ юклывлӧмаӧсь идоллы служитысьяслы, кыдзи ӧні миян поп-дяклы, мукӧдсӧ асьныс сёйлӧмаӧсь. Сэсся сы бӧрын уна лун пируйтлывлӧмаӧсь, сэки жӧ «канунтӧ» (суртӧ) юлывлӧмаӧсь коддзытӧдз — сурыс сэк вӧвлӧма зэв ён, зэв коддзӧдана.

Сійӧ языческӧй пируйтӧмыд со ӧнӧдз на кыссьӧ, йӧзыд чайтӧны — вӧчамӧй пӧ енлы колантор. Колӧ жӧ нин гӧгӧрвоны, енмыдлы ӧд тіян сурныд буракӧ абу зэв колантор, сійӧ оз ю ни, оз вермы юны ни, попъясыд асьныс жӧ велӧдӧны: «сылӧн пӧ тушаыс абу, сійӧ пӧ дук», сідзкӧ сійӧ вомтӧм. Некутшӧм ен абу некытӧн. Важ языческӧй уджтӧ колӧ нин шыбитны, эновтны. Грекысь мынтӧдчанныд кевмӧмӧн, асьныд грексӧ вӧчанныд языческӧй удж уджалӧмӧн.

Колӧ овны ас мывкыдӧн, ас юр вемӧн, наука серти. Канун юӧмыд нинӧм бурсӧ оз вай, сӧмын убытка.

Туй морт.