ШКОЛА КОЛӦ!

— Олан-вылан, Ӧпрӧсиння!
Кысь нӧ усин? Кор нӧ воин?
— Эн нин сёрнит, муса сватӧй:
Лун-вой сёя, шӧйта тані.
Локті карад ыджыд могӧн:
Видз-му йылысь сёрнитыштны.
Гортсянь локті Земотделӧ,
Веськавсьӧма Финотделӧ.
Пыри сэтчӧ посводз кодяс —
Садьтӧг повзи... тір-тірмуні...
Сулалі да, сулалі да —
Водзӧ тувччыны ог лысьт.
Йӧзыс бокті шӧйтӧ-ветлӧ,
Кодзувкотъяс моз дзик вӧрӧ.
Кыввор воссис, юалі ме
Мича мортлысь, баруньӧлысь:
«Земотделыс тані лоӧ?
Видз-му йывсьыс коді вӧчӧ?»
Чукыртчӧмӧн, бугжыльтчӧмӧн
Воча шуис баруньӧыд:
«Я не знаю...» Нӧшта кыв-мӧд
Содтіс сэтчӧ. Ме чайті кӧ:
«Сувт пӧ татчӧ».
(Посводз кодьын сулалігӧн
Казялі нин дорвыв сувтӧм).
Гашкӧ, кык час той моз кыссим
Гижысь дінӧ баруньӧкӧд.
«Пуктан, босьтан? — шуис гижысь:
— Вай нигатӧ!. Пасъялыштам».
Питшӧгысь ме тубрас кыски,
Став бумага сылы мыччи.
Гижысь видліс ӧтар, мӧдар: 
«Абу тані нигаыд да?» —
«Кутшӧм нига?» — чуйми-повзи:
— Тайӧясӧс Исполкомын
Сетісны мем видз-му йылысь.» —
«Мый тэд колӧ? — шуис гижысь:
— Сьӧм ӧд тані чукӧртӧны».
Висьталі ме ставсӧ лючки,
Карӧ локті кутшӧм могӧн.
Сійӧ, бур морт, комиӧн мем
Шуис: мун пӧ Земотделӧ.
Ог тӧд, кыдзи яндзимӧйла
Коньӧранӧй петі сэтысь.
Рӧкыд вылӧ баруньӧыд
Коми мортлы рочаліс тшӧтш.
Весиг юавны эг путьмы
Земотделлысь патерасӧ.
Висьталісны: керка стенас
Пӧв вылын пӧ эм гижӧдъяс.
Эм тай эськӧ гижӧд уна — 
Лыддьынысӧ сямыд абу.
Сулалі ме моски шӧрын,
Вошӧм баля моз сьӧд вӧрын...
Аддза — локтӧ моски кузя
Нига нопъя том детина.
«Висьтав, сёшайт, кӧн нӧ карас
Видз-му йывсьыд юасьлӧны?» —
«Исполком тэд, тьӧтка, колӧ?
Таті мунны сэтчӧ колӧ». — 
«Исполком мӧй?..» — «Исполком, дерт...
Земотделыд Исполкомын...»
Нига нопъя детинакӧд
Ропкигтырйи ас вылӧ ме
Кайи буретш Исполкомӧдз.
«Тонӧ этаті поскӧдыс
Кай тэ, тьӧтка, выліӧдзыс». — 
«Ыджыд аттьӧ тэныд, бур пи!
Нэм ог вунӧд тайӧ буртӧ!»
Кайи... Пыри... Бара посводз.
Став ӧдзӧсыс пӧдлавлӧма.
Аттӧ дивӧ тайӧ олӧм!
Бӧр нин буди гортӧ мунны.
Сулалӧмӧн порог дорас
Виччыси ме мортлысь петӧм.
Коркӧ сэсся ӧдзӧс воссис,
Петіс вежӧсысь кыз барин.
«Кӧн нӧ тані ыджыд мортыс?
Код вежӧсысь аддза сійӧс?» —
«Мый тэд колӧ? Кӧн мый вӧчсьӧ
Став ӧдзӧсас пасъялӧма».
Вӧлись шай-паймуні, сватӧй...
Велӧдчӧмыд колантор тай.
Дӧза кыла ӧдзӧс сайысь
Сёрнияссӧ, шаркӧдчӧмсӧ.
Эг лысьт пырны пемыд мортыд,
Бергалі сэн посводз шӧрын.
Коркӧ сэсся петіс ичмонь...
Бара сылысь юалі ме:
«Код нӧ, мися, тані вӧчӧ
Му-видз йывсьыс уджъяссӧ»?
Сійӧ шуӧ: «Оз ӧд тані,
Земотделын вӧчӧны.
Земотделыс матын тасянь,
Кар шӧрас сэн сулалӧ».
Коми мортлысь, рочаканьлысь,
Ставсӧ лючки юаси.
Бӧрдігтырйи, синва сорӧн
Земотделӧ мӧдӧдчи.
Кайи... Пыри... Бара посводз.
Ӧдзӧсъясыс пӧдса тшем.
Коньӧранӧй, шудтӧм аньӧй,
Ог, тыдалӧ, могмы ме,
Регыдик ме сулалышті...
Кодкӧ петіс, пасьтасис.
Коймӧд... нёльӧд... Мый нӧ тайӧ?
Ставныс нӧ кӧ муналасны?!
Голя вылысь чорыд гӧрӧд
Вешйис бокӧ — юалі:
«Код нӧ тані медыджыдыс?
Сыкӧд сёрнитыштны локті». —
«Сёр нин, тьӧтка, аски волы...
Кынӧмъясным сюмалӧ...»
Со ӧд, дитя, муса сватӧй,
Кутшӧм миян олӧмыд.
Пемыдлунӧй вӧсна тані
Кык лун шӧйті-ветлӧдлі.
Ӧні сэсся гортӧ муна,
Велӧдчыны пиӧс ыста.
Став рӧдвужлы, суседъяслы
Понда дольны: «Школа колӧ».