СЬӦЛӦМ ДОЙ

Йиыс таво дыр эз кут, а сэсся джуджыда толааліс. Сы вӧсна и сёрӧн заводитісны турун ваялӧмсӧ. Лыда вӧлыд места вылас эз ӧшйывлыны. Кысь нин йӧзлы сетны. Тӧлысь чӧж нин Митрей Наста пычкис управляющӧйлысь аслыс турун ваявны вӧв, а сійӧ сӧмын кинас шенасис: абу пӧ. А мӧскыд тай оз юась, эм али абу. Гоз-мӧд нӧб турун нин водзӧсавліс суседъяслысь Наста, а вӧвтӧ век эз сетны. Скӧрмӧм йывсьыс Наста управляющӧйлы ляскис гоз-мӧд кыв, и сійӧс ыззьӧдӧма лои.

— Колӧ кӧ вӧв — велӧд! — ярскӧба шуис управляющӧй да камнитіс пызанӧ.

— Ме, ветымын арӧса нывбаба, ог нин, кӧнкӧ, чаньтӧ доддяв. Абу на кӧртавмӧн йӧй! — шуис Наста да петіс контораысь ывлаӧ.

А талун со медбӧрын ӧкмыс арӧса Чалӧйӧс сетісны. Кӧть абу ошкана Чалӧйыс, но абу на асныра чаньыд кодь.

Любӧпырысь доддясис Наста. Вӧвсӧ бурысьӧдыс весиг шылькнитіс. Чалӧй ниртчыштіс Наста киӧ (вӧлыд тай гӧгӧрвоӧ жӧ лелькуйтӧмтӧ) да сэсся Эжва ю кузя лэччигӧн кузяла кырссис. Эжва кырсӧ кайигӧн весиг эз джӧмдыв. И зорӧд дорас лӧсьыда сулаліс.

Кыдз нӧ верман думыштны, мый сійӧ пышъяс? А вот ризӧдіс тай. Крут Эжва кырсӧ лэччигӧн чеччис Наста, доймӧмысь повзис да, а вӧлыд сувтлытӧг гортланьыс шутёвтіс. Надурнӧ вылад доддьыд эз пӧр ни.

Наста, дерт, сы бӧрся эз вӧччы, сьӧласигтыр руньгис сиктлань. Водзвыв на кузь ньӧр лӧсьӧдіс да ёна и швучӧдіс Чалӧйӧс.

— На, сӧтана пызьлы! Юртӧ гонньӧдлан! На! — конюшня дорысь тэрмӧдліс вӧвсӧ Наста.

Швучӧдіс вӧвсӧ Наста, и быттьӧ личалыштіс бӧръя тӧлысьнас чӧжӧм сьӧлӧм дойыс, майшасьӧмыс. Личалыштіс, другӧ...

Но, турун ректӧм да гортас пырӧм бӧрын сійӧ дыр на думайтіс: мыйла и вачкаліс вӧвсӧ, мыжа мӧй сійӧ, мый веськӧдлысьыс чеччис додьсьыс? «Абу колӧма вачкавны. Бур, мый ещӧ йӧзыс эз аддзывны», — думайтіс Наста.