ПОЖӦГЫН

«Япония»

Ӧти мортлӧн чужӧма кага. Батьыс мунас гижны кагасӧ Исполкомӧ. Велӧдчӧм йӧзлысь юасьӧ — кутшӧм нимъяс пӧ матын эмӧсь. Сылы висьталасны, матын пӧ Аполлония. Сідз и гижисны.

Вӧскресенньӧӧ нуисны вичкоӧ пыртны. Поп юаліс кагалысь нимсӧ, вежань висьталіс:

— Апония ли, мый ли кӧ-а...

— Япония?! — чуймис поп.

— Гашкӧ, сідз да, — шуӧ вежань.

— Сідзкӧ пыртнытӧ ну Японияӧ!..

Кагаӧс пырттӧг бӧр вайисны. Мам (аслас пемыдлунысла) бӧрдӧ. Бать шуӧ: «Пырттӧг олас!..» Мам оз бурась. Корсисны молитва кужысь бабаӧс, сэсся асьныс ваӧ кагаӧс дзумгылісны.

Вӧлі кӧ эськӧ сиктын бурджык велӧдысь, гашкӧ, югдӧдіс неуна йӧзыслысь вежӧрнысӧ, гашкӧ, пемыд мамъяс эз кутны повны пырттӧм кагаысь.

Ветлӧдлысь.