ПӦДДЕЛЬНӦЙ ВӦЛӦСЬТ, КЕРӦССА ОЛӦМ
Важ правительство дырйи на Керӧсса заводитлісны стрӧитны вичко — «вознесенньӧлы», сӧмын войнаяснад кыдзкӧ сувтліс. Ӧні бара кык воӧн стрӧитісны вичко, судзӧдісны попӧс, дякӧс, мӧдісны важ пӧльяс бӧрас енлы юрбитны! Кутшӧм нимкодь аслыныс! Шуӧны: «Ӧні пӧ ми асьным олам!» Вичко нинӧмысь абу гӧль, ставсӧ крестьяна вайӧны, нянь, дӧра, мукӧдтор тырмас. А пескыд мыйта!
Поп рӧдительяс вӧсна тӧждысьӧ.
Воис ыджыд праздник, служба мунӧ, кыдзи шусьӧ «
Йӧз кывзӧны, шензьӧны: «Со пӧ миян попыд кутшӧма рӧдительяс пондаыд тӧждысьӧны»...
Ок, ок, ок пемыд, сьӧд йӧзӧй! Дыр-ӧ нӧ ті кутанныд пу додьтӧ куш му кузяыд кыскавныд? Абу ӧмӧй на кад пельпом вывсьыд сьӧкыд изтӧ шыбитны! Видзӧдлӧ гӧгӧр: школаыд тупкысьны кутӧма пес вӧсна, вичко дорыд тырӧма песнас, кыдзи нӧ ті видзӧдад асланыд челядь вылӧ? Чуксала другъясӧс: «Садьмӧй узянінсьыд, петукыд ӧд горӧдіс нин».
В—Н.