ПЕМЫДЛУН ВӦСНА КАГАНЫСӦ ВИАЛӦНЫ

Ёна жӧ на пемыда олӧны миян Коми муын! Оз на, буракӧ, инмыв деревняясӧ некутшӧм югӧр выль олӧмыслӧн, оз волы газетъяслӧн юӧр.

Медся пемыдӧсь коньӧръяс — нывбабаяс да велӧдчытӧм нывъяс.

Таво Поёлын вӧлі ӧти ныв кага вайӧма да шыбитӧма вӧрӧ, йӧз аддзӧмаӧсь сэсся кага шойсӧ. Ӧні кывсьӧ, мӧд ныв сідзи вӧчӧма — ассьыс писӧ пӧдтӧма.

Колӧ нин тӧдны быдӧнлы: ӧні Сӧвет власьт бырӧдіс чурка нимӧс, став челядьыс ӧткодьӧсь — нывлы яндысьны оз ков верӧс сайӧ мунтӧдз челядясьӧмысь. Оз кӧ ачыс вермы вердны-быдтыны кагасӧ, тшӧктасны батьсӧ вердны (перъясны судӧн, оз кӧ бурӧн босьтчы). Сэсся эмӧсь приютъяс — сэтчӧ позьӧ сетны.

Югдӧдчӧй, велӧдчӧй, коми аньяс! Энӧ виалӧй ассьыныд пияннытӧ!

Ӧ. В.