ГРИША ДЯДЬ ДА КӦИН


Потш кералігӧн аддзис Гриша дядь,
Кыдз мисьтӧм кӧин личкис сылысь ыжсӧ
Да ыжлы бокас сатшкис лэчыд гыжсӧ.
Дерт, Гриша сэні пузис сынисадь:
«Ак, ад горш, мый тэ вӧчан?
Ак, яндысьтӧм тэ син!
Тэ мыйла кусӧ ӧсьтукыслысь лэдзан?
Тан тэныд абу бальӧ начканін!
(А кӧин ыжлысь горшсӧ йирӧ
Да пиньнас пыдӧджык на пырӧ.)
Ой-ой, эн вӧрзьӧд, муса зонмӧй, эн!
Бур сямыд тэнад кӧн?
Тэ мыйла ловъя ловсӧ пӧдтан?
Эн, дона кӧин, дур.
Мун мукӧдлаӧ корсьны кынӧмпӧттӧ
Да балюкӧс эн пур!
(А кӧин косялӧ нин коньӧр ыжлысь кусӧ
Да пӧсь вир-яйнас лякӧсьтӧ сьӧд мусӧ.)
Ой-ой! Ой-ой!
Эн ставнас сёй!
Тэ збыль тай вӧлӧмыд рӧзбой!
Ме та бӧрын ог казьтыв тэнӧ бурӧн,
Пыр понда тэнӧ шуны: вӧрса шыш!
Мед тэныд эськӧ вӧйны кӧнкӧ нюрын
Да шӧрипӧв мед чегас тэнад мыш!..»
Дыр тадзи Гриша кӧин водзын бовгис
Да лэдзис чорыд сӧт.
А кӧин ыжсӧ помаліс да довгис,
Дзик голяӧдзыс пӧт.
____________

Ме эськӧ вӧзйи кодлысюрӧ
Со кутшӧм индӧд босьтны юрӧ:
Куш больӧдчӧмнад нинӧм сэн он кер,
Кӧн колӧ шы да чер.