ПӦЧА-БУРДӦДЫСЯ

Пӧч ёна висьмис, ковмис сылы мунны бурдӧдчыны. Бурдӧдысь видлаліс сійӧс гӧгӧрбок, сэсся юаліс:

— Сёянныд-ӧ ті?

— Сёя ме, азыма, вӧв моз.

— А кыдзи ті узянныд? — бара юалӧ бурдӧдысь.

— Узьла ме мӧс моз, — ошйысьыштіс пӧч.

— Но инӧ, — кывкӧрталіс бурдӧдысь, — мунӧй ті пемӧс бурдӧдысь дінӧ.