КЫМЫНЬ

Кутам кӧ ӧткодявны тайӧ наречиесӧ мукӧд рӧдвуж кывъяскӧд, сылысь вермам торйӧдны -нь суффикс, коді ёна паныдасьлӧма важъя финн-угор подув-кывйын да тӧдчӧдлӧма, кодарӧ мунӧ действиеыс.

Тайӧ -нь суффиксыс тыдовтчӧ и талунъя -лань да -сянь (матыстчан да ылыстчан) падеж формаясын. Коми кывйын важъя -нь суффиксысь сӧвмис кык выль падежнӧй форма.

Кымы кыввужлӧн ӧнія вежӧртасыс гӧгӧрвотӧм нин. Но войдӧр сійӧн миян пӧльяс-пӧчьяс пасйывлӧмаӧсь ’пыдӧс’. Ӧд кор ми шуам кымынь, тӧд вылын кутам мыйкӧ пыдӧсӧн вылӧ бергӧдӧм йылысь, либӧ мортлысь мышкӧн вылӧ бергӧдчӧм, усьӧм...

Кымы юкӧнлы талунъя финскӧй кывйын весьтас сулалӧ кумо — ’пыдӧс’ вежӧртаса кыв, коді паныдасьлӧ уна формаын: кумота — ’уськӧдны увлань юрӧн’; кумоллаан — ’пыдӧсӧн вылӧ (лоны)’; кумоус — ’революция (кымыньтӧм — власть увлань юрӧн бергӧдӧм)’.

Коми кымыньтны глагол артмӧма сёрӧнджык нин кымынь кыввужйысь.

Быдлунъя коми сёрниын дзебсясьӧ уна гусятор, кодъясӧс тӧдмалӧмын ыджыд отсӧг сетӧ рӧдвуж финн-угор кывъяскӧд пыдісяньджык тӧдмасьӧм.