КАДАМ ЙЫЛЫСЬ СЬЫЛЫСЬ

Кадамӧ быд волігӧн усьӧны тӧд вылӧ сійӧ лунъясыс да войясыс, кодъясӧс тані коллявлім Эдиккӧд. Со сійӧ медводдзаысь на менӧ вайӧдіс тайӧ тыяс дорас. «Сё морӧ, вот тайӧ и море!» — кыдзкӧ гораа аслым шусис. «Энлы, збыль саридзсӧ час аддзылан на», — лӧньӧдіс ёртӧй да нуӧдіс Ичӧтсяньыс Шӧр Кадамӧдз. Посйысьӧм нюрсӧ вуджим да синъяс водзӧ шевкнитчис нӧшта паськыд ота вад. Но и тайӧ на вӧлӧм абу ставыс. Нитшкас вӧчалӧм розьясысь, кодъяс костысь сьӧд ёкышъясӧс кыскалыштӧм да шӧр тыыслысь тшай васӧ видлӧм бӧрын туйным нуӧдіс вольсавтӧм нин трӧпаӧд ылынкодь тыдалысь яг шмаклань. Сэті и воӧдчим коми мореӧдзыс.

Он вермы висьтавны, кутшӧм ловкылӧмъясӧн вӧрзис сьӧлӧмӧй! Збыльысь, ваыслы пом ни дор. Кокораӧсь берегъясӧ швачкисны жытник судта гыяс. Пыжӧн кӧ петан, пыр и путкыльтчан. Сӧмын сідз шусяна пристань дорын, кӧні ляпкыдджык да кӧні пушыд быг пырыс ылӧдз тыдалӧ лыаа алькӧс пыдӧсыс, верман шыбитны шатинтӧ. Ок и мачалыштім черисӧ, тӧвзьылӧмыс кор дугдыліс. А сэсся матысса вӧр дісьыс жӧ куралім чӧд, петігмоз вежӧн лӧсталысь вутшъяс вывсьыс вотім мырпом, пода туй бердсьыс нин ӧктім тшак. Но медунаыс, мый чукӧрмис тайӧ ветлӧмсьыс — пыдӧстӧм ноп тыр казьтылӧм. Со тай мыйла вӧлӧм кыскӧ мортсӧ татчаньыс, быд прӧст здукӧ нуӧдчӧ: «Кайлам, кайлам Кадамӧ». Эз ӧд прӧста сы мында кывбур гиж тайӧ местаяс йывсьыс, а сэсся и вӧчис унасьыс-уна фото, пӧшти дась нин вӧлі и видеофильм, кӧні эмӧсь весиг самолётсянь снимайтӧм серпасъяс. Эдик бура кужис петкӧдлыны чужаніныслысь аслыспӧлӧслунсӧ волӧн став кадын: тӧлын и гожӧмын, арын и тулысын.

Шуны кӧ, татшӧм жӧ: корсюрӧ гыа, корсюрӧ лӧнь, корсюрӧ кыпыдсьыс-кыпыд, а коркӧ и синва петмӧн жугыль вӧлі олӧмыс аслас Эдуард Тимушевлӧн. И творчествоын, и йӧзкостса йитӧдъясын. Кӧть и 42 арӧсӧдзыс удитіс лэдзны сӧмын 2 асшӧр книга, но йӧзӧдчис, торйӧн нин бӧръя воясас, зэв азыма газет-журналъясын, радиоын, телевидениеын.

Гижысьлӧн сямыс да этшыс ясыда тыдалӧ оз сӧмын кывбур-висьтъясас, но и дневникъясын, кодъясӧс сійӧ гижис олӧм чӧжыс. Унатор висьталӧны и сылы воӧм да сыӧн мӧдӧдӧм письмӧяс. Мыйсюрӧ петавліс нин «Войвыв кодзув» журналын да «Парма гор» газетын. Ӧні менам киясӧ веськаліс поэтлы ыстылӧм вель уна письмӧ, кодъясӧс сійӧ видзӧма гортса архивас. Найӧс позьӧ юкны куим пельӧ: творчество, ёртъяскӧд йитӧдъяс да радейтчӧм. Зэв уна выльтор восьтан морт йывсьыс. Коркӧ, дерт, лыддьысьысьӧс позяс тӧдмӧдны и наӧн. Куим во нин лои, кыдзи муніс миян дорысь Эдуард Тимушев. Но Кадам тылӧн ваыс кодь сӧдз югыд гижӧдъясыс сылӧн век веськӧдасны лыддьысьысьлысь горш косьмӧмсӧ.

Кадам тыын гажыс сыын,

Мый тан нюр шӧрын да — лыа.

Збыльысь быттьӧ коми море,

Ыджыд тыыс пом ни дора.

Оз ков, майбыр, лунвыв саридз,

Кыйсьы, шпонӧдчы кӧть арӧдз.

Кадам тыын шогыс сыын,

Мый тан ёртасьӧм ми кыим

Кык бур кыйсьысь, кык поэт,

Ӧтув волывлыны мед.

Ми ӧд ӧти лунӧ чужлім,

Со и ёртасьнытӧ кужлім.

Муртса на кӧ стрӧка сюрас,

Сьӧд ёкышла бара тюрам.

Ок и шойччывлім бурпӧт

Кадъя нюрас кык поэт.

И кор ордым татчань нуӧ,

Сьӧлӧм саридз моз жӧ туӧ.

Ичӧт, шӧр да ыджыд дойӧн —

Ёртӧй вошис пемыд войӧ.

Муніс некор локтӧм вылӧ.

Кора прӧща Кадам тылысь,

Мый эг кутны сійӧс вермы,

Кор тай тӧв шӧр тӧлын зэрмис.