АДДЗЫНЫ СІЙӦС, МЫЙ МУКӦДЫС ОЗ КАЗЯВНЫ

Кулӧмдінын Леонид Ковтунӧс бура тӧдӧны. Водзті вӧлі юристӧн, ӧні гӧтырыскӧд вузасьӧ юрсиктса туйвежын газет-журналӧн. Но тӧдса сійӧ и кыдзи гижысь, фотохудожник, серпасасьысь, быд сикас турунсӧ гӧгӧрвоысь. Збыльысь тай, Енмыд кӧ сетӧ таланттӧ, то оз ӧти пӧлӧсӧс. А сэсся ставыс ас саяд нин, кыдзи песан-сӧвмӧдан асьтӧ.

«Ме кӧсъя лӧз енэжсӧ небыдик кымӧрас окыштны, ме кӧсъя сывйыштны став мусӧ. Сэтшӧм гораа кӧсъя лыддьыны кывбурӧс, мед йӧлӧгаыс кодзувъясӧдз кылас. Ме зэв ёна кӧсъя радейтанаӧн лоны, и радейтны ёна кӧсъя...» — гижӧ Леонид Ковтун ӧти кывбурын.

А мӧдын восьтӧ сьӧлӧм кылӧмсӧ: «Ме радейта вӧльнӧй светсӧ, еджыд лымсӧ, заравасӧ, видзвыв дзоридзьяссӧ. И нӧшта — мӧвпавны. Кутшӧм мича мӧвпъяс волӧны корсюрӧ!» А мича мӧвпъяссӧ Леонид Алексеевич ӧктӧ чужан вӧр-васьыс, мыйтӧг овнысӧ оз вермы. Муртса на воас тулыс, а сійӧ мӧдӧдчӧ нин кыддза раскӧ зарава вийӧдны. А аръявылыс вотчӧ. И сэтшӧм чӧскыд артмӧ сылӧн тшакыс — солалас-маринуйтас да кывтӧ ньылыштан. «И коркӧ локтас кортӧм гӧсьтӧн дзор пӧрысьлун. И лолын еджыд арыс чуктас челядьдырся шыяс»...

Аддзыны олӧмсьыс сійӧс, мый мукӧдыс оз казявны — таын, гашкӧ, и гижысь-серпасасьысьлӧн могыс. Леонид Ковтунлӧн тайӧ артмӧ.