ПЕМЫДЛУН ТШЫКӦДӦ

Поёлын уна на эм йӧйталӧмыд. Ӧтчыд ӧти дӧвалӧн висьмӧма мӧскыс. Чукӧртчисны став йӧзыс, гырысь и посни, да и шуӧны, ёма пӧ тадзсӧ вӧчӧ, кутшӧмкӧ лекарствоӧн пӧ юкталіс, со пӧ сы вӧсна и рушкуыс дундӧма. Видӧны сійӧ бабасӧ (кодӧс думайтӧны ёманас) кыдзи вермӧны.

Кыськӧ ӧтик детина грамотнӧйджык шуӧ вӧлі: тайӧ пӧ рушкуыс дундӧма омӧлик сісь турунӧн вердӧм вӧсна; детинатӧ муртса эз нӧйтны, еретничаясӧс пӧ доръян! Ӧти баба мӧскыдлысь рушкусӧ кутас ёна ниртны, мӧскыд и справитчас. Со кӧні и вӧлӧма тшыкӧдӧмыд!

Шыбитӧй ассьыныд пемыд лёк думъястӧ, кывзӧй, мый гижӧны нигаясӧ, газетъясӧ!

М. В. У.