КӦКӦ, ЗОЛЬГАН ДА МУКӦД ВОРСАНТОРЪЯС
Сё майбырӧй дай муса шоныд гожӧмӧй! Мыйла нӧ тэ сы ӧдйӧн котӧртан? Эз на удитны челядь пӧттӧдзныс купайтчыны-гожйӧдчыны, эз на удитны пӧрысь пӧль-пӧч кӧдзалыштӧм нин лы-сьӧмнысӧ шонтыштны, а со нин Илля лун матыстчис. Илля лунӧ пӧлянъясӧн чуксасьӧны-чипсасьӧны. Илля-великӧй пӧ ачыс сюр-пӧлянӧн тутсывлӧма. Тайӧ луннас ва пӧ изъялӧма. Талунсянь сэсся, Илля лунсяньыс, оз нин купайтчыны ва дорын, кӧдзалӧ ваыс...
Челядь чукӧр лэччисны ыб улӧ ю дорас ворсны. А сэні нюкыс кодь эм да уна пӧлян гум быдмӧ, Навӧлӧк шорланяс. Детинкаяс перъялісны гумъяссӧ да ӧдйӧ и вӧчалісны быдсяма пӧлӧс пӧлянъяссӧ. Аслыныс и нывкаяслы. Кодлӧн кутшӧм артмис: тутсансӧ и чипсансӧ, тюрзансӧ и буксансӧ. А Мишук со каля-пӧлян вӧчӧма. Зэв лӧсьыд, небыд шыа. Пӧлянысь пӧлясьӧны-тутсӧны, сералӧны-ворсӧны. Гажа...
Ӧнись дядь лэччылӧма жӧ ю дорӧ. Кайигмозыс сувтіс челядь чукӧр дорӧ да кывзыштіс налысь тутсӧмсӧ-ворсӧмсӧ. Челядь аддзисны да ӧдйӧ и кытшалісны Ӧнись дядьӧс. Сӧмын и дзольгӧны-висьталӧны мыйкӧ, ошйысьӧны пӧлянъяснас. Ӧнись дядь ошкыштіс найӧс да видлалыштіс пӧлянъяссӧ. Ӧтиӧн ворсыштіс, мӧдӧн. Велӧдыштіс, кыдз бурджыка на нӧшта вӧчны пӧлянъяссӧ, медым ворсісны гораджыка да мичаджыка.
— Со, — шуӧ, — босьтам кӧ кык пӧлян да тутӧстам ӧтинас, а сэсся мӧднас — артмас кӧклӧн кӧкӧмыс. А унджык пӧлян кӧ ӧтлаӧдам, позяс и «Шондібан» ворсны.
— Да, муса пиянӧ, ме ӧд коркӧ тіян кодь жӧ вӧлі, зэв визув да вильыш детинкаӧн, — ышловзис Ӧнись дядь да пуксис ыджыд ваӧн на вайлӧм кер пом вылӧ. — Ёна жӧ важӧн ми ворслім быдторнас. Уна ворсанторъяс вӧчавлі и ме. Босьта вӧлі сюмӧд киль, пукта вом дорӧ да чипсася-ворса. Быттьӧ колипкай сьылӧ. Да и мукӧд кайясыс моз тшӧтш. Весигтӧ каньяс вӧлі ылавлӧны. Кыйӧдчӧны, локтӧны кутны, а сэні ме. Этша и серавлім.
А ӧтчыд мамӧ вӧлі печкӧ, а ме ворса канькӧд джоджын. Котралігад миян мамлӧн тупыль тыра чуманыс уси джоджӧ, тутіс да-й киссис. А сэні вӧлӧма вит-ӧ-квайт чӧрс. Вурун шӧрт тупыльяссӧ ӧдйӧ бӧр пукталі чуманас, мед кань оз разяв да дзуг, а чӧрсъяснас босьтчи ворсны. Пыш сунис торъясӧн кӧртавлі чӧрс помъясӧдыс да куті кыскавны джоджӧдыс, а кань вӧтлысьӧ, куталӧ. Сэсся лэпті джоджсьыс да куті легӧдны. А чӧрсъясыс ӧта-мӧд дорас инмалӧны да зэв лӧсьыд шы артмӧ. Кажитчис да нӧшта на ворсышті.
— Мамӧ, мамӧ, — шуа, — кывзышт, кутшӧм лӧсьыд шыыс. Дзик быттьӧ Тёльгана шорыд визувтӧ. Со, дзольгӧ-ворсӧдчӧ изъяс вывтіыс, вужляяс увтіыс.
Мамӧ кывзыштіс да шуӧ: «Сідз и эм, дитя, дзик быттьӧ шорыс визувтӧ-сёльгӧ».
Вот, шань челядь, тадзи и артмалісны коми йӧз костын ворсанторъясыд. Тадзи жӧ и сьыланкывъясыд артмисны. Быд сьылӧм-ворсӧмын кылӧны чужан мулӧн, вӧр-валӧн, звер-пӧткалӧн шыясыс, гӧлӧсъясыс. Велӧдчӧй кывны найӧс, радейтӧй чужан мутӧ рӧднӧй мамтӧ моз, видзӧй сійӧс, сылысь мичлунсӧ да сӧстӧмлунсӧ. Мед и тіян челядьлӧн на челядьыс любуйтчасны Енмӧн сетӧм мичлуннас!
