ВӦТ

Э. Тимушевлы.

Тавой ме вӧтаси ёртанӧс,
Коді тай мӧдлапӧв югыдын.
Баитам-сёрнитам гортаныс,
Некод оз ков тані мукӧдыс.

Ньӧжйӧник винатор кисьталан,
Мыйлакӧ син водзын руасьӧ.
Ассьыд выль олӧмтӧ висьталан,
Менсьым тшӧтш татчӧссӧ юасян.

Кыдз нин пӧ гижасян удж вылад,
Черитӧ вугравны ветлывлан?
Али нӧ сьӧлӧмыд мутшкылӧ,
Зелльӧлы асьтӧ кор сетлывлан.

Сёрӧн тай ми вокыс вежӧртам:
Олӧмыд кӧч бӧжысь дженьыдик.
Восьлалам петшӧрті, эжӧрті,
Корсям, кӧн сыладжык, кеняджык.

Меным тан лӧсьыд зэв енэжад:
Лэбав да ворс Сюзь Матвей моза.
Сӧмын тай гажтӧмлун венӧ жӧ,
Кор сы ног му вылас бӧр коса?

Сэки ме шуышта быттьӧкӧ:
— Кывбуръяс тэнад кӧ олӧны,
Вексӧ на йӧз пыдди пуктӧ кӧ,
Сідзкӧ, век паметьӧ волан на.

Гудӧкыд кывлас на Немдінын,
Гӧлӧсыд юргас на Кадамын.
Жаль, дженьыд нэм сетіс Ен тэныд,
Чужлім кӧть дзик ӧти кадӧ ми.