ВЕРЗЬӦМӦН

Улич пӧлӧн тӧвзис вӧлӧн
				гут.
«Тпру да но!» да, «Тпру да но!» да,
			Он тай кут.
Вӧтчис верзьӧм бӧрся мегӧ:
— Сувтлы вай!
Вӧлыд бӧр кок сувтіс сэки —
			Он тай кай.
Гутлӧн плетьыс нёль сыв кузя,
			Шлуч да шлач.
Мегӧ эськӧ вӧтчӧ сюся,
			Чибӧ — скач.
Тӧвзис вӧла улич пӧлӧн,
			Кӧні луд.
Кӧртвом дом кутысьнас вӧлі
			Повтӧм гут.