ЛУКША

Важиник стрӧйбаыс видзӧдчис букыша —
Олыся котырлы горт.
Татчӧ и поздысис — овмӧдчис Лукша —
Лагерын пукавлӧм морт.
Лӧсьӧдіс-пукталіс дзескыдик кӧбрегас
Ставсӧ дзик камера ног.
Гӧгӧрбок ӧшліс тшӧтш енъяс да ӧбразъяс,
Накӧд мед юкны быд шог.
Верстьӧяс кайтісны, шева пӧ паськӧдӧ,
Сыысь мед полім ми пыр.
Лукша эз ёнасӧ варовит аскӧдныс,
Кортӧг эз некытчӧ пыр.
Сиктсаяс челядьсӧ видзисны керӧмысь,
Мед эськӧ лёкыс оз ёр.
Лукша жӧ ӧтдортчис тешитчан серамысь,
Юрбитіс яндысигсор.
Ӧтчыд ми, зонпосни, йи вылын ворсімӧ,
Йӧрданӧ вильді ме сэн.
Кылӧма старука лёк горшӧн горзӧмӧс,
Сійӧ и отсаліс мен.
Катӧдіс гегдысьӧс гӧлиник жыръяс сэк,
Юктӧдіс код тӧдас мый.
Весигтӧ идӧгъяс кӧрлісны ныръяссӧ,
Век жӧ ме висьӧм эг кый.
Тірӧмӧс дугӧдіс, паськӧмӧс шупӧдіс
Наръяскӧд орччӧн сім пач.
Некод эз тӧдлы мед, старука тувкӧдіс:
«Йӧр сайӧд гортланьыд — скач!»
Йӧзыслӧн кедзовтӧм сылы, дерт, имитіс,
Сэсся и важыс оз вун.
Дорйысьсӧ, господьӧс-енмӧс пыр нимӧдіс,
Мӧд муӧ кытчӧдз эз мун.
Муніс да, быттьӧкӧ тадзи и колӧма,
Некоді весиг эз сьыв.
Грека пӧ вӧлӧма, мисьтӧма олӧма, —
Татшӧм и шуисны кыв.
Во мысти рокмисны керкалӧн стенъясыс,
Збыль лои повзьӧдчан гу.
Кытчӧкӧ вошины Лукшалӧн енъясыс,
Аскӧдыс эз жӧ ӧд ну?
Ӧти дзик ӧбразтор сюри да видза ме:
«Виӧ Егорий лёк гаг».
Мӧдарас тӧдчыштӧ пас «комын сизимӧд»,
Шомторйӧн гижӧм: «ГУЛАГ».