ЭН ВИ

Вит арсянь батькӧд вӧрӧ ветлі
И койт вылӧ, и утка кыйны.
Ог вунӧд, пищальсӧ кыдз сетліс
Мен медводдзаысь пасӧ лыйны.

И пиӧс ассьым ог жӧ ӧлӧд,
Кор пищаль босьтлӧ жеб на киас,
Ӧд комияслӧн нэмсӧ вӧлі:
Бать кок туй тальӧ кыйсьысь пиыс.

Но кыдзи кайтліс аслым айӧй,
Збыль кыйсьӧм — абу вийсян делӧ.
— Тэ, пиук, — шула, — вежӧрт тайӧс:
Эн велав вир дорӧ, эн велав!