НАЛИМ

Бура ыджыд налим пысасьӧма донкаӧ. Путкылясьӧ кок улын, виччысьӧ лэчыд вугырысь мездӧм. Кор чериыс киын нин лои да куті сійӧс пожъявны ляскысьӧм лыасьыс, тӧдлытӧг песовтчис да быйкнитіс-мыніс кабырысь. Та мында и аддзывлі.

Эмӧсь йӧз, кодъяс налим кодьӧсь жӧ. Кӧть кутшӧм налькйӧ оз шедлыны, кыдзкӧ сяммӧны мездысьны. Винёв чериыслы кӧ отсалӧ майтӧг кодь улимыс, сюсь мортыслы — ӧтарӧ-мӧдарӧ вежнясьны кужӧмыс, мудер нильӧглуныс. И, овлӧ, кӧть быдӧнлы нин гӧгӧрвоана, мый орччаыд юрсяньыс кок улӧдзыс пеж нюйт пиын, сійӧ регыд мысти бара петӧ косӧн.

Ӧти ног кӧ, дерт, бур, мортыс кӧ кужӧ дорйыны асьсӧ. Но мӧд ног кӧ, кутшӧм донӧн на бергӧдчӧ тайӧ дорйысьӧмыс. Кодсюрӧӧс нинӧм оз кут — ни явӧ ылӧдчӧм, ни помтӧг кӧсйысьӧм, ни весиг матыссасӧ вузалӧм — мед сӧмын бур вӧлі аслыныс. Татшӧмъясыслы веськодь, мый думайтӧны на йылысь йӧзыс. Но и налимыд быть коркӧ веськалӧ пӧртйӧ. Кутшӧм чӧскыд сыысь юкваыс! Торйӧн нин сэк, кор пуан улимсӧ пожъявтӧг. И нильӧг ӧбичаа мортыд ӧтчыд оз жӧ вермы мынтӧдчыны аслас грекъясысь. Кутшӧм дӧвӧля, пӧтӧса сэки лолыштасны гӧгӧртысьясыс. Медсясӧ нин найӧ, кодъяс веськавлісны ылӧдлӧмаяс, вузалӧмаяс лыдӧ.