ВИСЬТАСЬӦМ

«Ог тӧд, коді менӧ чужтіс,
Коді быдтіс, вердіс-удіс...»
Тима Вень

	Менӧ гулыд ягыс быдтіс,
	Помӧс резіс вежа ванас.
	— Ӧввӧ, ӧввӧ, парма быдтас, —
	Вой тӧв окаліс пӧсь банӧс.
Менӧ лелькуйтігмоз лыддис
Шуда мойдъяс кыдз пу раскыс,
Зараваӧн льӧльӧ пыдди
Сійӧ чӧсмӧдліс быд асыв.
	Менӧ вильшасигӧн нӧйтіс
	Зумыш Войпель кӧдзыд ньӧрйӧн.
	Верстямми, да пуктӧм кӧйдыс
	Шляка нетшкис, эз и бӧрйы.
Менӧ, йӧз вӧсна кор бӧрді,
Кодыр найӧс водзлань нуи,
Пемыд потшӧс сайӧ йӧртіс
Чужан муӧй, чужан муӧй.