РУЧ

Роч сиктын, ю дорын гозъя пуктысьӧны. Найӧ сьӧраныс вайӧмаӧсь кувшинӧн йӧв: гортныс ылын вӧлӧма да. Ручлӧн кынӧм сюмалӧма, каньзьӧдӧ, корсьӧ кынӧмпӧт. Казялӧма куст письыд кувшинтӧ.

Кувшинлӧн голяыс эськӧ векньыд да, ручлӧн ёна нин вежыс петӧма йӧв вылад. Босьтіс да юрсӧ мырдӧн сюйис, бӧр кыскӧм йылысь эз артышт.

Йӧв чӧскыда сёйис, сӧмын бӧрвылас шогӧдіс: юр оз шед кувшин голяысь. Ёна мырсис, коньӧр, сэн. Бурӧн и лёкӧн кевмысис кувшинлы: — Лэдз, мися, лэдз, кувшинанӧй! Дурыштін, сэсся тырмас!

Пуктысьысьяс казялісны ручлысь кувшиннад ноксьӧмтӧ. Уськӧдчисны бедьясӧн. Руч мӧдіс пышйыны, сӧмын оз аддзы, юрас кувшиныд да, быдлаӧ и мытшасьӧ, крукасьӧ. Кок шы матысмӧ. Мужик судзӧдчис да зэв чорыда бедьнас ручлы коскас вачкис. Руч шыбитчис, аддзытӧгыд веськалі юад. Сэсся вывті ӧдйӧ котӧртӧмыдла веськыда увлань юрӧн ваад тювгысис.