ӦТИ САЙЫН

Дарья ыстӧ верӧссӧ совла. Семен — шань, кывзысьысь морт, пыр жӧ босьтіс сумка: вай пӧ сьӧмтӧ.

— Нинӧмла, — шуӧ гӧтыр. — Тыртӧм дозъяс нуан, сдача вылас кольк ньӧб.

Семен нинӧм эз шу. Бура тӧдіс муса гӧтырсӧ: кытчӧ ыстас — сетас содтӧд могъяс. Вензьы кӧть эн. Лӧдіс сумка тыр тыртӧм дозмук. Налӧн грездсянь орчча сиктӧдз кык верст, вӧр да шор. Дарья петіс кильчӧ вылӧ да век на сеталіс индӧдъяс:

— Бӧр локтігад пырав вӧрас. Тшак ӧктыштан, да ужын кежлӧ жаритыштам нӧкнас...

— Кутшӧм нӧкйӧн?

— Эн-ӧ мӧй босьт гырничсӧ? Ӧдӧття кӧсйис нӧктор сетны. Ӧти сайын ваян! А тшакыс кӧ абу, веж корӧсь вай. Ме пывсян ломтышта да выль корӧсьнас и пывсям...

Лун джын ветлӧдліс Семен, ньӧбис сов и кольк. А тшакыс шорбокса вӧрас петӧма! Но кытчӧ ӧктан? Семен пӧрччис дӧрӧмсӧ да кӧрталіс сосъяссӧ, мыйкӧ ноп сяма лои. Тыртіс тшакӧн да ӧти сайын чегъяліс кыдз пу росъяс быдса нӧб. Эз вунӧд кежавны Ӧдӧття дорӧ да босьтны нӧк тыра гырнич.

И со ещӧ кыскысьӧ гортас. Мыш саяс корӧсь нӧб, сэтчӧ жӧ кӧрталӧм тшак тыра нопсӧ. Нӧбсӧ кутӧ веськыд кинас, а шуйгаас — нӧк тыра гырнич. Пиньясас топӧдӧма вугъясас сумкасӧ, кӧні сов да кольк.

Жар. Упкӧ мунӧ Семен. Пӧсь киссьӧ шорӧн, тыртӧ, сотӧ синъяссӧ. Сола ру пыр аддзӧ Семен: матыстчӧ керка дорас. Ачыс зэв и рад: ставсӧ, мый тшӧктіс кӧзяйкаыс, лои вӧчӧма ӧти сайын да зэв бура!

Кильчӧ вылӧ котӧрӧн петіс Дарья:

— Ай-да, Семенушка, ай-да, менам бур верӧс! Ставсӧ ӧд вӧчис ӧти сайын, нинӧм эз вунӧд!

Семен ымӧстіс: босьт пӧ сумкасӧ! Но тайӧ здукас джӧмдіс да гӧгрӧсмӧм синъясӧн уёвтіс му вылӧ. Гӧтырыслӧн кокъяс дорӧ лэбовтісны корӧсь нӧб да тшак ноп. Семен кыліс, кыдзи сылӧн тшӧка улын чӧскыда вадзмунісны колькъяс. Нӧк тыра гырнич вылӧкодь чеччыштіс да резіс нӧкйӧн кыкнаннысӧ. Дарья сулаліс вомсӧ паськӧдӧмӧн.

Семен сувтіс пидзӧс вылас да бергӧдчис гӧтырланьыс пӧсялӧм чужӧмсӧ, коді прамӧй кыза вӧлі мавтчӧма нӧкйӧн, уль колькйӧн да няйтӧн-бусӧн.

— Пывсяныд дась...