ВАНЯ КАНЕВ — ДЕПУТАТ
Йӧзыс клубын вывті уна,
Коймӧд час нин сёрни мунӧ.
Босьтӧ кыв со Ичӧт Кузьма:
— Кӧть и рытыс, ёртъяс, кузь на, —
Дыр ме тіянӧс ог манит.
Кольӧм тӧвнас Канев Ваньӧс,
Ставныд помнитанныд татӧн,
Бӧрйылім ми депутатӧн.
Мортыс бур зэв, нинӧм шуны.
Наказ сетлім сылы уна:
Кык шор вомӧн посъяс вӧчны,
Клубӧ пачьяс выльысь тэчны.
Важ юкмӧсын ваыс сукмис,
Шулім кодйыны выль юкмӧс,
Да эг ӧтикӧс, а нёльӧс,
Ӧд ми васӧ юам ёльысь!
Ёльыд, ёртъяс, абу матын:
Верст джын колӧ мунны катыд.
Веня шуліс: «Ставсӧ вӧча
Кыдзи колӧ — бура, стӧча».
Тулыс локтӧ. Регыд бара
Шоръяс ловзясны зэв яра.
Нолтӧ, Ваня, висьтав ӧні:
Шоръяс вомӧн поскыс кӧні?
Клубад пачьяссӧ эн тэч ни,
Кӧть и ачыд зэв бур печник.
Кӧть дзонь во нин коли кадыс —
Кирпичьясыд пыр на складын.
Важ юкмӧсад курӧг подйӧ.
Выль юкмӧссӧ эн жӧ кодйӧд.
— Но и мый нӧ? Кодъяс, гашкӧ, —
Канев Ваньлӧн дедыс кашкӧ.
Кузьма видзӧдліс зэв стрӧга:
— Тэ, дед, ме вылӧ эн лӧгась,
Шуа тэныд: бур йӧз дырйи
Мыжа внуктӧ эн и дорйы.
Дыр-ӧ виччысьнысӧ сэсся?
Кадыс во нин коли сэсянь,
Кор ми внуктӧ бӧрйим татӧн
Сельсӧветӧ депутатӧн!
Тадзи уджавны оз шогмы.
Татшӧм уджсьыс вывті шог мен...
— Уна больгынысӧ нинӧм:
Кутіс сюмавны нин кынӧм! —
Лэптіс кисӧ Шома Петыр.
Пинясьӧ нин, кӧнкӧ, гӧтыр.
Чӧсмасьыштны колӧ чайӧн.
Помаламӧй сэсся вайӧ...
— Вевъялан на мунны гортад,
Кывзам ӧні Канев ёртӧс, —
Председатель шуис гора.
— Канев ёртӧс? Корам, корам!
Петкӧдлы вай ассьыд чужӧм
Да и ошйысь, мыйӧн кужан.
— Мыйӧн ошйысьнысӧ меным?
Мыжа, ёртъяс да и сӧмын, —
Канев Ваня шуис шога. —
Ковмас уджавны выль ногӧн.
Юкмӧс кодъям, поссӧ вӧчам,
Да и клубӧ пачьяс тэчам.
Чайта, эг на ёна сёрмы.
Сэсся уна ог и сёрнит.
Председатель лэптіс кисӧ:
— Кодлы нӧшта сетны кывсӧ?
Гашкӧ, ёртъяс, эскам сылы?
— Кольӧм во ӧд тадз жӧ сьыліс! —
Шома Петыр лэптіс гӧлӧс. —
Ваньлӧн кывйыс, ёртъяс, пӧлӧс:
Больгӧ уна, вӧчӧ этша.
Колӧ сылы, ёртъяс, петшӧр!
Отзовитам депутатысь!
— Ачыд мун вай бурӧн татысь! —
Ёна скӧрмис Ичӧт Кузьма. —
Быд удж вылын зілян узьны!
Ваньлы эскынытӧ позьӧ:
Быд удж вӧчӧ, оз пыр розьӧ.
Йӧзыс шызисны зэв ёна:
— Ваня Канев миян дона,
Эскам сылы — вӧчас ставсӧ!
Эг ӧд прӧста сійӧ татӧн гӧрддзав
Бӧрйылӧй ми депутатӧн!
Шуис аслыс Канев Ваньӧ:
«Оз позь вердны менӧ няньӧн,
Ог кӧ йӧзлысь тшӧктӧм кывзы,
Ог кӧ гӧгӧрво бур кывсӧ...».