ОЛАН ГАЖ

Ме эг на дӧзмы сэтшӧм ёна,

Мед мустӧм лоис олан гаж.

Быд лун на югыдлӧзнас дона,

Быд нёнь вылӧ на синмӧй чаш.

Да, ёна сьӧкыд олӧм-вылӧм.

Но сӧмын няргыны век мӧй?

Со бара тулыс жвиньгӧ-сьылӧ,

И гудӧк кылӧ, майбырӧй!

Кор вӧлі кокни, нолтӧ, шуӧй?

Дзик некор эз. И тайӧ збыль.

Век сьӧд вӧр шӧрӧ бесыс нуӧ,

Кӧть сарыс пуксьылӧ и выль.

Ог чуксав котырӧ да тышӧ,

Мед кӧинъяс моз кисьтны вир.

Ог озыръясӧс кыйны ышӧд,

Мед чегны налысь сьылідзир.

Ме сьӧлӧмӧнджык овны кора

Да омӧльджыка песны дыш.

Кор эбӧс миян лоас гора,

Сэк вабергачысь петас пыж.

Оз бурыс-шаньыс здукӧн лолы,

Морт бӧрдӧ зэв нин уна нэм.

Но овны колӧ, овны колӧ,

Кор сьӧлӧм пытшкад руыс эм.

Вой бӧрын бара воӧ асыв,

И тайӧ — медся ыджыд шуд.

Пет кильчӧ вылад кималасӧн

Да уджсӧ пемыднас на кут.

Оз вина помысь кыпты лолыд,

А сьӧлӧм радлӧ, эм кӧ сям,

Да нӧшта юрад медым олӧ,

Мый меддонаӧсь бать да мам.

А медся гажа чужан муыд,

А медся мыла чужан кыв.

А медся лӧсьыд челядь руыд,

А медся мича муса ныв.

Кӧть кывсьӧ, эм пӧ мӧдаръюгыд,

Но сёрни сы йылысь ог пан.

Сэсь меным нинӧмсӧ эн юкӧй,

Ме вӧлі тан и коля тан.