ПӦЛЬӦЛӦН ГУСЯЫС

Митрей пӧльӧ зэв радейтӧ пемӧсъясӧс, ёна дӧзьӧритӧ найӧс. Йӧзысь-мортысь мӧскыд налӧн унджык лысьтӧ, вӧлыд шодлӧ бӧжсӧ читкыльтӧмӧн, зарниӧн югъялӧ гӧныс. Ӧкуратнӧй крестьянин. Дзим да дзурк олӧ.

Ӧтчыд Семӧн сусед вайӧдіс сы дінӧ вӧвсӧ да шуӧ:

— Кӧть кутшӧм вӧв босьтла, гидня серти оз нин, тыдалӧ, сюрлы. Гӧныс оз лӧсяв ли мый ли... Шудӧй сэтшӧм ли... Видзӧд, ӧдва нин кок йылас легъялӧ... Эз жӧ эськӧ татшӧм вӧв ньӧбигас да.

Пӧль юрнас довкнитліс, шуӧ:

— Тӧдны эськӧ тэд вӧв нимкывсӧ!

— А, сійӧ... Кыдзи нӧ эськӧ?.. Гашкӧ нӧ велӧдан да?.. Али нӧ гусятор, оз позь?.. Ен могысь, милӧсьт вӧч... ог вунӧд!..

— Позяс. Со кыдзи, — шуӧ Митрей: — вӧвнад рамджыка вӧдитчы. Ӧкуратнӧя верд, старайт. Частӧджык сынав тшӧткаӧн, а эн гирйы лёк роскӧн. Гидняад чурк йылын эн сулӧд, видз, мед гуранӧ оз усь; шыльӧд, мед рӧвнӧ вӧлі. Вольсав. Идзасыд кӧ абу, небыдик ньыв лыс вольсав, посньыдика кералӧмӧн. Гидняӧдыд кӧдзыдыс мед пырыс оз ветлы, лӧсьӧд шоныдӧс, югыдӧс.

Семӧлӧн синъяс паськалі, балябӧжыс луддзис.

— Додьтӧ буретша сӧвт, — водзӧ висьталӧ пӧльӧ.

Челикъясӧд^Челик — джуджыд лымйӧд туй писькӧдӧм./^ зыртышттӧг эн келӧд. Кыскасьӧм бӧръясын гыжсӧ весав. Бур эськӧ, доддявтӧдзыд кӧ бара весалан. Пӧсь вылысь эн юктав, войдӧр ыркӧдышт да турунтӧ сетлы курччыштны юктавтӧдзыд.

Вӧв сьылітӧ киссьӧм сийӧс кӧлуйӧн эн дойдав, намӧткатӧ лӧсьӧд небыдик гынысь. Вывті ӧдйӧн эн ветлы. Висьмас кӧ вӧлыд, нимвидзысь дінӧ эн ну, а нулы вӧв пельшӧр дінӧ.

Со и вӧв нимкыв тэныд.

Семӧн туша кодьнас чукыртчыліс да шуӧ:

— Сьӧкыд, зон. Тадзтӧ дзик жӧ нин мортӧс моз дӧзьӧритны ковмас... Ог тӧд!

— А тэ нӧ эськӧ кыдз думайтін?.. Он кӧ дӧзьӧрит, мерлина кодь вӧлӧн нэмтӧ вӧдитчан.

________

Шуанкыв. Няньтӧг тшыгла кулан, а вӧвтӧг и няньнад шогӧ усян.

Омӧля старайтӧмӧн и зӧрйыд лясни тыр да, вӧлыд гили-голь.